Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α."
-
Ο γάτος έμου γαμεί, έμου σκούζει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ο ήλιος έκανε μουστάκια
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Εικονικόν αντί του ο ήλιος ψήλωσε -
Ο Θεός ποντίζει κι η γριά ξερονυχτενίζει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ο ξένος αναπεύει μα δε σε θεραπεύει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ούλ' απ' τη γούλη τα περνάει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Εις φαγάν εφτούνος είναι της γούλης. -
Πάει η γλώσσα του αρβάλι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Αρβάλι, το = η λαβή, το χέρι του κακαβιού της βεδούρας, του σενdουκιού. Επίσης αρβάλι λέγεται εις τον μύλον το προστριβόμενον ως την περιφερομένων μυλόπετραν ξυλάριον και παράγον ούτω σκόπιμον θόρυβον. Εντεύθεν ... -
Πάει η γλώσσα του σαν το κάτου λιθάρι του μύλου
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Επί βραδυγλώσσου -
Πάσι τα χιλιομπέρμπερα κι η κακοϊδού μεινέσκει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.Συνοδεύεται από κείμενο... -
Πάχνη σύγνεφο βαρύς χοιμώνας
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Πάχνη = η παγερά ομίχλη, η παγωμένη δροσιά του αρχομένου χειμώνος -
Περιδρόμνιασε
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Περνάμε ζωή χαρισάμενη
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Περνάμε ζωή χαρισάμενη
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Πορδάγγιαχτος
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Ο πειραζόμενος απο το ελάχιστον και μυγιάγγιχτος -
Πού την ευρήκα τη μουριά, πού μαζώνεις τα φύλλα;
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Δια την ειρωνίαν μεθ' ης εκφέρετα η φράσις σου βρύαξε = δεν έχεις τίποτα να κάμης με τη μουριά, αρχαίον βρυάζω = έχω αφθονία