Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ιωαννίδου, Μ."
-
Ξένοι πόνοι μας μαράζουν κι οι δικοί μας μαραγκιάζουν
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ξέρει ο Αβράμης τι έχει στον τουρβά
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ο άντρας και το σκυλί μιά πίστη έχει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ο Άουστος είναι για τα παννιά
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Ο Γιάννης με τα λόγια φκιάν' ανώγεια και κατώγεια
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ο διάβολος έχει τρεις θυγατέρες τη μια την πάντρεψε στην Κρήτη, την άλλη στη Μάνη, την άλλη στην Κεφαλλονιά
Ιωαννίδου, Μ. (1927)Κατεγράφη εις περ. χωρίων -
Ο διάολος, (Μαρία μ') τι θα κάνη; Διαλόπλα δεν θα κάνη;
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Ο ήλιος για όλον τον κόσμο φέγγει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ο Θεός ασκάλες ανεβάζει ασκάλες κατεβάζει
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Ο Θεός κατέβκεν πουλύ χαμηλά σήμερα
Ιωαννίδου, Μ. (1937)Πληρώνονται οι αμαρτίες. Οι κατάρες πιάνουν -
Ο καλός καλό δεν έχει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Ο λύκος στην αναμπαμπούλα χαίρεται
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Ο ξένος και ο ποταμός τον τόπο τους γυρεύουν
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Ό,τ' είπαμε νερό κι αλάτι να γένουνε
Ιωαννίδου, Μ. (1942)