Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Λάλησ' ο πετεινός, έσκασ' ο δαίμονας
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Έλεγαν πως όταν τα μεσάνυχτα φώναζε ο πετεινός, έφευγε ο δαίμονας και μέρωνε ο κόσμος -
Λαγός την φτέρην έτριβε, κακό της κεφαλής του
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν ο ίδιος με τας πράξεις του κάνη κακό στον εαυτό του -
Λαγοκοιμάται
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Κοιμάται πολύ λαφριά όπως και ο λαγός που κοιμάται με ανοικτά μάτια και δεν έχει βλέφαρα -
Λείπ' η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν λείπει ο μεγάλος, οι μικροί κάνουν ότι θέλουν -
Λείπ' ο γύρος κ' η ποδιά και τα επτά λαγκιόλια
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για μιά δουλειά, που θέλει ακόμη πολύ για να τελειώση -
Λείπ' ο Μάρτης απ' τη σαρακοστή;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που δεν έλειπε από τις διασκεδάσεις και τις συναναστροφές -
Λείπ' ο Οβρηός απ' το κουμέρκι;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για άνθρωπο που ανακατεύεται σε ύποπτες δουλειές -
Λόγια παχειά και χέρια κουλά
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που είναι μόνον για λόγια και δεν βοηθεί, αλλά μόνον μιλεί και επικρίνει -
Λύκου φωνή δεν άκουσες, μόν' τσακάλια ακούς
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Δεν άκουσες ακόμη φωνή θηρίου, ακους μόνον τσακάλια και γι' αυτό κάνεις και τον παλληκαρά. Το τσακάλι είναι δειλό, περιμένει να σκοτώση ο λύκος ένα ζώο και να πάγη να φάγη το ψοφίμι -
Λυκότριχα στη μέση τους
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν δυο μαλωμένοι μόνοιασαν και ήξεραν πως πάλε σε λίγο θα μάλωναν, τότε το έλεγαν -
Λυπήσου, λυπήσου, γίνεσαι του λυπημού
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν ένας πηγαίνει να βοηθήση τον ένα και τον άλλον και δεν εργάζεται, θα καταντήση να θέλη και αυτός βοήθεια -
Μ' έφαγε τ' αφτιά
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Δε μ' άφσε ησυχία,όλο έλεγε,για να με πείση να το κάνω. -
Μάζευε, ας είν' και ρώγες
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Καλή είναι η οικονομία, από λίγο να μαζεύης, με τον καιρό γίνεται πολύ