Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος"
-
Κααρακώθην do σπίτι του. Εκαρακώθεν τ' οσπτίτ΄ν ατ' .
Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)Μανταλώθηκε το σπίτι του. Για κεείνον που έπαθε συφορά η έχασε τους δικούς του. -
Σ το σπίτι μου πασχά τζο πορώ να ιρεχατλανdήσω.
Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)Από το σπίτι μου αλλού δεν μπορώ να ξεκουραστώ. -
Το ρουσί σο ρουσίν bάνου ίνεται, το σπίτι σο σπίτιν bάνου τζο ίνεται.
Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)Το βουνό πάνω στο βουνό γίνεται, το σπίτι πάνω στο σπίτι δε γίνεται. Δύο οικογένειες στο ίδιο σπίτι δε μποορούν να συγκατοικήσουν. Τόλεγαν πιο πολύ για τ' αδέρφια, όταν παντρεύονταν κι έπρεπε να χωρίσουν. -
Το σπίτι μας εν' στενούκκο, άμα η τσοιλία μας ενι μεγάλο.
Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)Το σπίτι μας είναι στενόχωρο, μα η κοιλιά μας είναι μεγάλη. Τόλογαν οι φτωχές νοικοκυρές στους μουσαφιραίους τους, για δείξουν πως είναι φιλόξενες. Η τσοιλία εδώ έχει την έννοια της καρδιάς. -
Το ταρί το σπίτι υρεύει πολλαματή καρdια.
Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)Το στενό σπίτι θέλει φαρδειά καρδιά.