Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαθανασίου, Θεόδωρος"
-
Θ' αφήσουμι του γάμου, να πάμι για πουρνάρια;
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους, οι οποίοι παραμένουν το βέβαιον και θετικόν και κυνηγούν τ' αβέβαια -
Θα κάΜ' τ΄ άχιρα κουμμάτια!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους που δεν είναι εις θέσιν να πραγματοποιήσουν τας απειλάς των -
Θα μι κόψ' του νιρό π' τα πράσσα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων, που δεν δίδουν την παραμικρήν σημασίαν εις απειλάς τρίτου -
Θα ρωτήσ'ν οι τουρκ' τς γύφτ' πότι να κάμιν μπαϊράμ;
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για εκείνους οι οποίοι καιτοι δεν καλούνται προσφέρονται αφ' εαυτών να διατυπώσουν και την γνώμην των -
Θέλ'ς να κλάης κι να μη φυράης
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ειρωνεία για τους πολύ φιλαργύρους που επιζητούν το καλόν, αλλά χωρίς δαπάνας -
Θέλ'σι Ουβριός να καβαλλ'κέψ', έτυχι Σαββάτου
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων των ανθρώπων, που τη στιγμή που σκέπτονται κάτι να κάμουν, παρουσιάζονται απρόοπτα εμπόδια -
Θκό τ' ψουμί, κι ξένου γκαϊλέ τραβάει
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους, οι οποίοι λησμονούντες τα ιδικά των, ανησυχούν για τας υποθέσεις -
Ιγώ έκαψα τ' dζέργα μ', να μη μι τρων οι ψύλλ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Κ'μήθκις μι γκαβόν; Ως του προυΐ θ' αλλοιθουρίης
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν περί του πόσην επίδρασιν ασκεί η συναναστροφή -
Κ'τσαίν' η καμήλα π' του 'φτί;
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για τους προφασιζομένους σοβαράν στενοχωρίαν εκ μηδαμινής αιτία -
Κ'τσοί, γκαβοί στουν άγιου Παντιλέμονα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι τον άπαξ ευεργεντήσαντα αυτούς εξακολουθούν να παρενοχλούν αδιακόπως με διαφόρους απαιτήσεις -
Κάηκα, μάννα μ', κάηκα! Κάηκες, πιδί μ', κάηκες! Οχ' μάνα μ' απ' τουν άντρα, απ' του λουκάν΄κου
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Κάηκιν η γριά στ'κουρκούτ', φ'σάει κι στου γιούρτ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ερμηνεία: Λέγεται για κείνους οι οποίοι παθούντες πρότερον, φοβούνται κατόπιν και από τα μάλλον αβλαβή -
Κάθ' αρνί 'που του πουδάρι τ' κρέμιτι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως εκδεικτικόν του ότι έκαστος ευθύνεται ατομικώς για τας πράξεις του -
Κάθι θάμα για τρείς μέρις
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι και η χαρά και η λύπη εν τω κόσμω τούτω είναι εφήμεροι -
Κάθι πέτ'νους στ' gούπια τ' λαλεί
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων που μόνον εις το γνωστόν εις αυτούς περιβάλλον δύνανται να γίνουν αντιληπτοί και να επιβληθούν -
Κάλλιου του μάτ' πέρι τ' όνουμα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως συμβουλή, ότι δηλαδή είναι προτιμοτέρα η υλική ζημιά, παρά η κακή φήμη -
Κάνι μι προυφήτην, να σι κάμου πλούσιουν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για τους παρέχοντας τας συμβουλάς των εκ των υστέρων -
Κάτ' λάκκουν έχ' η φάβα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ενδεικτικόν του ότι ο κρυφίος σκοπός είναι άλλος -
Κάτσι στραβά, κι μίλα ίσια
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως συμβουλή, ότι δηλαδή και εις δυσκόλους περιστάσεις πρέπει τις να προτιμά την αλήθεια