Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."
-
Βρωμεί ο Οβραίος βρωμούν και τα καλά ντου
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Αντιστοιχεί με το “κακού γάρ ανδρός δώρ' όνησιν ούκ έχει -
Γερόντων έπαιρνε βουλή κι αθρώπω μαθημένω, απού 'χουνε πολύ ψωμία κι αλάτσι φαωμένο
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1908)Οτι το γήρας σοφόν -
Για μικρός μικρός παντρέψου, για μικρός καλογερέψου
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888) -
Για πράξε, για μετάπραξε και 'που τον κόσμο λείπε
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888) -
Γιούδας
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Ερμηνεία: Ιούδας, ο προδότης, καταστάς σκαιόν σύμβολον και αντικείμενον δυσφημίας μετά την προδοσίαν του Ιησού Χριστού -
Δεν εγλυκοσάλισα σε ονομίς σου
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Ερμηνεία: Δεν είδον ημέρας ευτυχείς μαζί σου -
Δεν τρώγω μπλιό μου λάμπαθα γιατί κατέχω είντά 'παθα
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892) -
Δίπορτο τόχω
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Έχω δύο καταφύγια, ώστε απελαυνόμενος εκ του ενός καταφεύγω εις το έτερον. Δίπορτο σημ. κυρίως σπίτι έχον δύο θήρας -
Δικέμπρης, δίκιο σπόρο στη γη
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Δικέμπρης=Δεκέμβριος. Ο λαός νομίζει ο Δικέμπρης γίνεται εκ του δίκαιος -
Έλα και σύ κοπρίτη – που δα την αφήσω 'γώ την Κρήτη!
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Κοπρίτης= σπουργίτης, στρουθίου. Έκ του κόπρος η αναζητών την τροφήν του εις μέρη πλήρη ακαθαρσιών των αυλών και των στάβλων -
Έχ' ασπάλαθος αθό; Έχ' η πέδικα αυγό. Έχ' ασπάλαθος λουβί; Έχ' η πέρδικα πουλί
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)Σημείωση: Λουβί = η θήκη, εν η εμπεριέχονται οι σπόροι πολλών φυτών, ιδίως των κναμων -
Έχε το και ποτέ να μη σου χρειαστή
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888) -
Εβατσίστηκ' ο λαγός τα σταφύλια
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Σημείωση: Εβατσίστηκε = έμαθεν, βατσίζομαι= γλυκαίνομαι, εθίζω