Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταυρόπουλος, Κ."
-
Άλλοι σκάφτουν και κλαδεύουν κι' άλλοι τραγουδάν και πίνουν
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Επί των σπαταλώντων την πατρικήν των περιουσίαν ή επί των καρπουμένων διά της βίας και άνευ κινδύνου την περιουσίαν των άλλων -
Αν δε dον φάι μελίσσα δεμ – πρίσκεται
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Ερμηνεία: Επί ανθρώπων οίτινες ουδέν δύνανται αφ΄ εαυτών αλλά τη βοηθεία άλλων ήγουν κληρονομίας -
Από σώγαμπρος καλύτερα!
Σταυρόπουλος, Κ. (1953)Μια αλεπού είχε ρημάξει το χωριό από τις κότες. ΄Ήταν όμως τόσο πονηρή, που τα κατάφερνε να ξεγελάη όλους τους σκύλους και να τους ξεφεύγη. Κόντεψε να σκάσουν από το κακό τους οι χωριανοί και τόβαλαν πείσμα να την πιάσουν ... -
Από το μπήτι ολότελα καλ' είν' και η Παναγιώταινα
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Ερμηνεία: Επί ευτελούς μεν αλλ' απροσδοκήτου παροχής πράγματος τίνος -
Ας ξαναγίνω νύφη για να ιδής πως καμαρώνω
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Λέγεται υπό ανθρώπων των περιμενότων την κατάλληλον περίστασιν ινά διορθώσωσι προηγούμενα σφαλματά των -
Βγάλ' τή σκούφα σου βάρτου (ε)
Σταυρόπουλος, Κ. (1916) -
Δώδικα Κουντουγιανναίοι, δικατρείς ταμπράδις
Σταυρόπουλος, Κ. (1927)Λέγεται όταν τα μέλη οικογενείας δεν συμμορφώνονται πρός τας επιταγάς του αρχηγού της οικογένειας, αλλ' ο καθένας κάμνει κατ' αρεσκείαν ό,τι θέλει. -
Έκαμε και η ψείρα κώλο κ' έχεσε τον κόσμον όλο
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Ερμηνεία: Επί ανθρώπων αναξίων λόγοι, οι τινές δια της προσκτήσεως ολίγων χρημάτων υπεραίρονται των πάντων καταφρονσύντες -
Είπ' ο γάϊδαρος το – μ – πετεινό κεφάλα
Σταυρόπουλος, Κ. (1916) -
Είπε η χέστρα της πορδούς φέγα τι μ' εβρώμησες
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Ερμηνεία: Επί των κατηγορούντων άλλους δι' ελαττώματα, καίτοι παρ' αυτοίς ταύτα ευρίσκονται εν ίσης ή και μείζονι μοίρα -
Εκουτσάθ' η γίδ' από τ' αυτί
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Ερμηνεία: Επί των μεγαλοποιούντων μικράς σωματικάς βλάβας -
Εμουτζουρώθ΄ η γύφτισα
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Επί κατηγορούντων τινά έχοντας όλα τα ελαττώματα ώστε να περιτεύη πάσα ύβρις ως μη εμποιούσα εντύπωσιν -
Επνίγηκε σε λίγο νερό
Σταυρόπουλος, Κ. (1927) -
Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)Επί των υπισχνουμένων τινί δια το μέλλον ότε δυνατόν να μη έχη ανάγκην τούτου -
Η στσύλλ' απ' τή διασύνη της κλανει στραβά τα κουτάβια της
Σταυρόπουλος, Κ. (1916)