Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμπόλας, Π."
-
Άλλος θέλει του παπά τσ' άλλος την παπαδιά
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Άμα του γείτονα το σπίτι κάεται, καρτέρει τσαι το δικό σου
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Αγάλια - γάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Έτσι αλλάζουν οι τσαιροί τσαί οι μπυρισμένοι χρόνοι
Σταμπόλας, Π. (1933)Ερμηνεία: Το μπυρισμένος είναι από το εμπυρισμένος, δηλ. κατακαημένος -
Έχω τσ' άλλο παιδί στη μάννα μου καμωμένα
Σταμπόλας, Π. (1933)Όταν θέλουν να παραστήσουν ότι είναι ειδικός δι' ασχημίας -
Η λαμπρή είν' καμάρα τσ' ας περνάη, τ' Αγιού Γεωργιού είν' το τέλος, φιάστε τα δραπανάτσια σας, γιατ' έφτατσε το θέρος
Σταμπόλας, Π. (1914)Ο συλλογέας καταλέγει εις τα άσματα -
Κάη η γριά στο κουρκούτι, τώρα φυσάει τσαί το γιαούρτι
Σταμπόλας, Π. (1933) -
Κάμανε τα γλυκά μάτια
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Καλά ήτανε, άνδρα μου να μην έρθης, μα τώρα που ήρθες κάσε να φάμε
Σταμπόλας, Π. (1933)Η παροιμία εννοεί μιαν γυναίκα ήτις απήντησεν ούτω εις τον άνδρα της, όταν ούτος την συνέλαβε επ' αυτοφώρω τρώγουσαν μετά του εραστού της εν τη οικία της. Λέγεται όταν θέλουν να παραστήσουν την αυθάδειάν της -
Καρτερεί, γραιά περούμενη νάρθη το καλοτσαίρι
Σταμπόλας, Π. (1933)Το περούμενη ίσως εννοεί να περιμένη -
Λύκον εκουρεύανε τσαι τσείνος τήραζε πούθε παν τα πρόβατα
Σταμπόλας, Π. (1933)Ερμηνεία: Επί ανθρώπων οίτινες έχουν πάθει συμφοράν κι εκείνοι προσέχουν εν απολαύσεις -
Μιλήκανε του ευγενικού τσ' απηλοήθη που είχε
Σταμπόλας, Π. (1933)Δηλαδή ότι το χρήμα ξέρει και ομιλεί -
Ντράπου του ένανε, ντράπου τον άλλονε, παιδί με τον άντρα μου δεν έκαμα
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Ο αλέχτορας τσ΄ο έρωτας είν΄αδέρφια
Σταμπόλας, Π. (1914) -
Ο τσαιρός φέρνει τα ξύλα τσ΄ο χειμώνας τ΄αγοράζει
Σταμπόλας, Π. (1914)