Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λουλάκις, Γ. Δ."
-
Άϊ Γιώργι βούηθα μου, λέει, μα κούνιε κ' εσύ τα πόδια σου
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919) -
Άκλερο θωρείς διάυλο θωρείς
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Πολλάκις οι άκληροι άνθρωποι είναι οι χείριστοι των ανθρώπων -
Άκου χτύπους στα χανιά ήρθαν κιόλας κ' επαδά
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Εντός ολίγου το κακόν θα επεκταθη και ενταύθα, άρα θα πάθης ήθα πάθωμεν κακόν τι. Η παροιμία έχει ως αρχήν της κατά τον 19ο αιώνα εις την επανάστασιν της Κρήτης.Αίται εκρήξεις γίνοντο συνήθηςεις την περιφέρειαν των Χανίων, ... -
Άπιαστα πουλιά, δέκα 'ς τον παρά και πιασμένα χίλια κενά
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Άμα τις δεν έχει τι λέγει οτι αξίζει τίποτε, άμα όμως το έχει τούτο είναι ακριβός -
Άπιαστος κλέφτης, καθάριος νοικουκύρης
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ο μη συλλαμβανόμενος επ' αυτοφώρω πράττων το κακόν οίος είναι αθώος εφ'όσον δεν συλληφθή τότε είναι κάτοχος του κακουργήματος αλλ' ατιμώρητος -
Άπου 'χει τα καλά και πλια καλά γυρεύει ο διάολος του φλάσκου του κουκκιά του μαγερεύει
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ερμηνεία: Επί των εχόντων μικρά αλλά και θελούντων να φάγωσι τον κόσμον ένεκα της πλεοντεξίας των -
Αλλού βροντούν οι μπαλωθιές κι αλλού πονούν οι μπάλες
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Επί των ομιλούντων αλληγορικώς δια τινά προς βλάβην του -
Αλλού το λέν' τα κούρταλλα κι αλλού το λέει ο χτύπος
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Επί των ομιλούντων αλληγορικώς δια τινά προς βλάβην του -
Ανεμομαζώματα, διαολοσκορπίσματα
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Παν ότι προέλθει από αδικήματα, κακώς απολεσθήσεται -
Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Πολλάκις εκ καλών γονέων προέρχονται κακοί υιοί και τανάπαλιν -
Από κουζουλό και μεθυσμένο μαθαίνεις την αλήθεια
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Εκ μη αισθανομένων πόσον κακόν αυτοίς θέλει συμβή δύναται τις να μάθη αλήθεια -
Από σιγανό ποταμό ψηλά τα ρούχα σου
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Λέγεται επί υπουλων και διπροσώπων ανθρώπων -
Απού 'χει μέλι, βάφει και τσοι τοίχους
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Όποιος έχει περίσσευμα δίδει εις πολλούς τόπους -
Απού βιάζεται 'ξωμένει καί μεσόστρατα 'πομένει
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Όποιος θέλει να φύγη γρήγορα θα λησμονήση, θα μείνη. Ξωμένει = διανυκτερεύω, 'πομένει = μένω -
Απού δε θέλει χτύπους, στο χαρκιδειό δεν πάει
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Απόφευγε ό,τι δεν είναι αρεστόν -
Απού λυπάται ξένο κρέας τρών' οι σκύλλοι το δικό του
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ερμηνεία: Επί των πασχόντων τι, θελόντων να σώσωσι τοις άλλοις -
Απού σκάφτει ξένο λάκκο, πέφτει αμοναχός του μέσα
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ο ετέρω δόλια μηχανώμενος των εαυτού κακήν πρόξενπς γίνεται -
Απού σκάφτει ξένο λάκκο, του μπογιού ντου ας τονε ξαμώνη
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ο σκάπτων δια τινα τάφου ας τον κτίζην ίσον προς το ανάστημα του -
Απού τ' αβγό, θα κλέψης και την όρνιθα
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Οι κλέπται εκ μικρών άρχονται του έργου