Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Ο Εβραίος όταν μουχλουζέψη, σκαλίζει τα παλία τ' κατάστιχα.
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που καταστράφηκε οικονομικώς και βγάζει παλιούς λησμονημένους λογαριασμούς -
Ο εχθρός κυττάζει τα πόδια κι΄ο φίλος το κεφάλι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Ο φίλος σε κυττάζει κατά πρόσωπο κι΄ο εχθρός στα πόδια, αν φορής καλά ή παλιά παπούτσια -
Ο ζούτουλας, απ' τη ζουτουλιά τ' άγιασε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο φτωχός από κείνο που είχε γυρεύοντας, βοηθούσε κ' άλλο φτωχό -
Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν φανερώνουνταν ο κλέφτης κ' εύρισκαν και τα κλεμμένα -
Ο Θεός αργεί , μα δεν αλησμονεί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Η κακή πράξις αργά η γρήγορα θα τιμωρηθή -
Ο Θεός αργεί , μα δεν λησμονεί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για το κακό που κάμνεις θα τιμωρηθής -
Ο Θεός έδωσε τα βάσαν στην πέτρα και δεν τα βάσταξε, κ' ύστερα τα έδωσε τον άνθρωπο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για να δείξουν την αντοχή του ανθρώπου στα βάσανα και στις λύπες -
Ο Θεός κ' η ψυχή τ' , διάβολος και το πετσί τ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Αμφιβάλλει αν αυτά που ακούει είναι αληθινἀ -
Ο Θεός σχάθηκε μένα και γω κείνονα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν κανείς είχε μεγάλο παράπονο από άλλον -
Ο Θεός φτωχό ορφανό κάνει, άμοιρο δε κάνει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο Θεός φροντίζει και για το ορφανό, θα το βοηθήση να μεγαλώση και γίνη καλός άνθρωπος -
Ο ιερωμένος είναι σαν το κάρβουνο. Αν το πιάσης σβηστό μαυρίζεσαι, κι' αν το πιάσης αναφτό καίγεσαι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Απόφευγε να κριτικάρης τους κληρικούς -
Ο κάθε πετεινός στην κοπριά τ' λαλεί.
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο καθείς στο δικό του περιβάλλον είναι ευχαριστημένος, ελεύθερα μιλεί και κινείται άνετα -
Ο καθένας απ΄ τα χείλια πόχει, φιλεί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο καθείς κτά τα μέσα που έχει περιποιείται τον άλλον -
Ο καθένας λέγει το μακρύ του και το κοντό του
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο καθένας λέγει ό,τι θέλει -
Ο καθένας στο σπίτι του κι' ο λύκος στη φωλιά του
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Το έλεγαν τα παιδιά, όταν έπαιζαν και περνούσε η ώρα, για να πάνε στα σπίτια τους -
Ο καιρός πουλεί τα ξύλα κι΄ο χειμώνας τ΄αγοράζει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Το κάθε τι έχει αξία, όταν πουλιέται στην εποχή του -
Ο καιρός τρέχει, και μείς μαζύ του πηγαίνουμε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956) -
Ο κακός ο χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας δεν περνάει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για να δείξουν πόσο καλό είναι να έχης καλό γείτονα, καλλίτερο και από συγγενή, τον πρώτο που θα δής το πρωί, είναι αυτός