Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Άλλαξιν η χήνα κι' έβαλιν πάλι τα ίδια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Λέγεται διά τους αναλλοιώτους και δι' ουδενός μέσου μεταβαλλομένους επί τα βελτίω -
Άλλοι πιθυμούν τα γένεια κι' άλλοι ανασπούν και φτύννουν τα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Αι επιθυμίαι των ανθρώπων δεν ομοιάζουν. Εκείνο το οποίον ο μέν επιθυμεί ζωηρώς, ο άλλος δε αποστρέφεται -
Άλλοι σπύρνουν κι' άλλοι θιρίνουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Θιρίνουν = θερίζουν. Ευερμήνευτος. Και ολι αρχαίοι έλεγον: Άλλοι σπείρουσι, άλλοι δ' αμήσουσι -
Άπιαστα πουλιά, δέκα 'ς τουν παρά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη υπολόγιζε επί των ατεφίκτων και απροσίτων -
Άριςμ, μάρις, κουκουνάρις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον λέγοντα και επαναλαμβάνοντα λόγους ασαφείς ασχέτους προς το θέμα, και γινόμενος δια τούτο φορτικός -
Άρμει λαώς κη κούρευγι χελώνις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη ματαιοπονής, ζητώ παρά του μη έχοντος, παρά του πτωχού -
Άρρητ' αθέμιτα κουκκιά μαγειρεμένα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δια τας λέγοντας και επαναλαμβάνοντας λόγους ασαφείς -
Αθθυμήσου του λαού και πιάσ΄ τ΄ αυτιά σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται διά τους εμφανιζομένους απροόπτως επί τη αναμνήσει αυτών. Οι αρχαίοι έλεγαν “σι και λύκου εμνήσθης” ο δε Σουϊδας ερμηνεύων λέγει “λέγεται επί των ων αν μνησθήτις και ευθή πραγινομένων) -
Αι κυρά Μαλακουτή γύρισ' απού τ' άλλα αυτίν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τα κατ' επανάληψιν και κατά ποικίλους τρόπους λεγόμενα ή πραττόμενα. -
Ακόμη αν τούν ίδαμουν κή Γιάννην τούν ιβγάλαμουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους σπεύδοντας να κρίνωσι και ν' αποφασίσωσι περί πραγμάτω ουχί γενομένων, άλλ' απλώς ενδεχομένω. Οι αρχαίοι έλεγον. Αίξ ούπω τέτοκεν, έριφος δ' επί δώματα παίζει “Και πριν τους ιχθύς ελείν, την άλμην κικάς”. -
Ακριβός 'ς τα πέτταρα κη φτηνός ς' τ' αλεύριν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Λέγεται δι' εκείνου όστις είναι φειδωλός εις τα ευτελή και σπάταλος εις τα πολύτιμα -
Αλήμενι, αλήμενι ηγένικιν η καρτιά μου ίσα μι του σύκου του κουννίν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Αλήμενι, αλήμενι=ανάμενε, ανάμενε -
Αλλού η καλόερους κι' αλλού τα ράσσα του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον ατημέλητον και ακατάστατον -
Αλλού τ' αυγά κι' αλλού τα κακκαλουϊσματα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι' όσους υπόσχονται τι επιδεικτικώς και είτα παρέχουσι το υποσχεθέν εις άλλους -
Αλοί 'ς τουν αντρειουμένουν χάν τουν πιάσουν δυό σπασμένοι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οσονδήποτε ανδρείος και αν είναι τις δεν θα δυνηθή να υπερνικήση τους δυό και όταν ακόμα οι δυό αύτοι είναι ανάπηροι. Και οι αεχαίοι έλεγον : Ούδ' Ηρακλής προς δυό