Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Η πουλια βασιλεύει κι οπίσω παραγγέλει: Ούδε τσομπάνος στο βουνό κι ούδε βοσκός στον κάμπο
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Η πουλια βασιλεύει κι οπίσω παραγγέρνει: Μήτε τσοπάνης στα βουνα, μήτε ζευγάς στους κάμπους
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Από τότε αρχίζει βαρύς χειμώνας -
Η πρόστυχια στο παλάτι κι η γλωσσού στο σοκκάκι
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Με την πρόστυχη μπορείς να κάνης παρέα με τη γλωσσού όχι -
Η πρώτη είναι σκλάβα μου κι η δεύτερη κερά μου
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Λέγεται για τους άνδρες που παίρνουν δυο γυναίκες -
Η πρώτη μου γυναίκα μου κι η-γι-υστερη κερά μου
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Ο άντρας αγαπά πιο πολύ τη δεύτερη γυναίκα -
Η σκύλ' αν δεν κουνήση την ορά της τα σκυλιά δεν πάνε κοντά της
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Άμα δε θέλει η κοπέλα, δεν της κάνει κανείς κακό -
Η σκύλ' απού τη βιάση τζης τυφλά κουλούκια κάνει
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: τό λέν γιά κείνους πού βιάζονται και κάνουν κακή δουλειά -
Η σκύλλα από τη βιά τσ' κάνει τα κουτάβια τσ' στραβά
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν στούς βιαστικούς -
Η σκύλλα απού τη βιά τσ' έκανε τα κουτάβια στραβά
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν για κείνον που κάνει κακή δουλειά από τή βία του -
Η στραβή αγελάδα δε βλέπει την αυλακιά, παρά λέει για την άλλη
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέω όταν ανήθικα κατηγορούν ή συκοφαντούν -
Η στραβή αγελάδα δε θωρεί την αυλακιά τζης και άλλη καταδικάζει
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέω για κείνους που κατηγορούν ενώ αυτοί έχουν πολλά ελαττώματα -
Η στραβή αγελάδα δε θωρεί την αυλακιά τζης, παρά θωρεί την απόξω
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέν για κείνους που δε βλέπουν τα δικά τους ελαττώματα τια άλλους κατηγορούν -
Η τσιγγάνα το ντρουβά της κε' θωρεί το
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Δε βλέπει τα δικά του, κατηγορεί άλλους -
Η φωτιά και το νερό και η κακιά γυναίκα
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Η – γι – όμορφη στο μαχιαλά, κι η – γι -άσκημη στη μοίρα
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Ή βάρει να σε σκιάζονται ή κλαίγε να σε λυπαούνται
Λιουδάκη, Μαρία (1939)