Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Ου ποντικός κι αν αλιβρωθή, η γάτα τούν γνουρίζ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον θέλοντα αλλά μη δυνάμενον να κρυβή. -
Ου Τούρκους πιαν' του λαγό (ή τουν γκέφτ') μι τουν αραμπά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ευχερώς συλλαμβάνει τους παρανομούντας ή υπόπτους διά προδοτών, κατασκόπων -
Ού δρόμους έχ' ανήφουρου κι' κατήφουρου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί πάσης επιχειρήεως που δεν ευδοκιμεί άνευ δυσχερειών και επί εκείνων που ανυψώνονται εκ των περιστάσεων εκ των αυτών και καταπίπτουν και ταπεινώνονται -
Ούρ΄μα κι άγ΄ρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους απερισκέπτους και ασυνεπώς ομιλούντας και πράττοντας -
Ούτ' είχ' ου παπάς χ' ρούνια, ούτι θέλ' ν' απουχτήσ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ούτι για μιταλαβιά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί ποτών ολιγίστης ποσότητος, ών μόλις δύναται τις να γευθή -
Ούτι για όρκου (δεν είνι)
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί ποτών 'ολιγιστής ποσότητος, ων μόλις δύναταί τις να γευθή -
Ούτι κόττις έχου ούτι μι τ'ν αλ'πού μαλλώνου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που ζημιόνονται ή δια την απώλειαν ζώων ή ζημίαν εις κτήματα και παραπονούνται κάπου και ο μη έχων λέγει τότε την ανωτέρω παροιμίαν -
Ούτι του διάουλό σ' να ιδής ούτι του σταυρό σ' να κάν' ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Διά τον μη θέλοντα να συναντηθή με τους εχθρούς του ή τους κακούς -
Ούτι φουνή ούτ' ακρόασ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ουκ έχει που την κεφαλήν κλίναι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των δυστυχούντων: Αυτός δεν έχ' που τηνγ κιφαλήν κλίνι κι συ ζητάς τα δαν'κά; -
Ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Τη σκληροκαρδίους ή φυλαργύρους “ πήγα στον σπίτ' τ' να μ' δώκ' τίπουτις, αλλ' ούκ ην φωνή ούκ ην ακρόασις -
Ουλ' νούς να τ' ς ακούς κι απ' τ' γνώμ' σ' να μη βγαίν' ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ουλ'νών οι κώλ' ας κλάσ'ν, κι ου δικός σ' μήτι πρίτσ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους κατακρίνοντας άλλους περί πράξεων, των οποίων είναι πρωτουργοί και προς ουδεμίαν αξίαν και βαρύτητα έχοντας εν τη κοινωνία -
Ουμπρός γκρημός κί πίσου ρέμμα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων πού ευρίσκονται μεταξύ δύο κινδύνων -
Ουρ'μνεύ' του π'λλί τ'γ κόττα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους επαγγελομένους να διδάξουν εις τους γνωρίζοντας ό,τι δεν γνωρίζουν οι διδάσκοντες