Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Κότα πίττα τον Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Κάθε πράμμα στον καιρό του, οι όρνιθες κ' οι πίττες τρώγουνται τον Ιανουάριο και τα παπιά τον Ιούνιο -
Κόφτει και ράφτει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Μιλεί πολλά και λέγει όλο ανοησίες. Τι κάν' η μάνα σ'; Ράφτει και ξηλώνει. Γυναίκα ανιπρόκοπη και ανοικοκύρευτη, βρίσκεται σε δουλειά, χωρίς να πιάνη τίποτε, απ' αυτά που κάμνει, τόπο -
Κόψε με, αγά μ', ν' αγιάσω
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Περίπαιζαν εκείνον πού υπέκυπτε χωρίς αντίδραση -
Κόψε ξύλο κάμ' Αντώνη, κι απ' αφοξυλιά Μανώλη, κι αν ρωτήσης για τον Γιάννη ό,τι ξύλο να 'ναι κάνει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για να πειράξουν τον Γιάννη -
Κοιμήθηκε σαν ψόφιος
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Κατάκοπος κοιμήθηκε βαθειά, τόσο που ως να ήταν πεθαμμένος -
Κολοιός και κολοιός από ένα βαρέλι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Με το να είναι όλοι από την ίδια οικογένεια, ή από το ίδιο μέρος δε θα πη πως είναι όλοι το ίδιο -
Κοντός ψαλμός, αλληλούϊα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν κανείς έλεγε πολλά λόγια και δικαιολογίες, αυτός που τον άκουε του έλεγε, κοντός ψαλμός αλληλούια, φθάνει πια, κόψε το -
Κουκκί ήτανε κι' έσκασε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Απαράλλακτος στις συνήθειες και ιδιώματα του πατέρα ή της μητέρας -
Κουκκί, κουκκί γεμίζει το σακκί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Αν απο λίγο οικονομάς, σιγά σιγά θα γίνη πολύ