Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Πατρικίου, Σταματία Σ."
-
Αδειανός καλόγερος τα ράσα του έσπαε κ' έρραφτε
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Επί ματαίας εργασίας -
Αλλοιά που τό 'χ' η κούτρα του να κατεβάζη ψείρες
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Ερμηνεία: Η φύσις δεν πολεμείται -
Αλλού 'ν' τα καρκαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κόττες
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Κυρίως επιγάμων. Όταν μια οικογένεια είναι βεβαίοι δι' ένα γάμον και ενώ κάμνει και προετοιμασίας, ο γαμβρός τελειώνει με άλλην νύμφην γάμον ή η νύμφη με άλλον γαμβρόν -
Αμπάρι έχει
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Διηγούνται ότι “ 'νταν ερώτησαν μιά προξενήτρα οι γονείς της νύφης άν ο γαμπρός που συσταίνει έχει χρήματα, εκείνη αποκρίθηκε: “ά μπάρη έχει, (άν δηλ. Του δώσουν προίκα θα έχει). Οι ενδιαφερόμενοι όμως ενόμησαν ότι τους ... -
Αν άκουνε ο Θεός τσοί κοράκους δε θ' άφηνε ζω ζωντανό
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Αν έχη ο μούλος υπόληψι, έχει τ' αυγό προσφάϊ
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από μάννα παιδί κι από γούβια παννί
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Όπως από τη γούβια φαίνεται η ποιότης του υφάσματος ούτω και από την μητέρα φαίνονται τα παιδιά -
Από Μαρτιά καλοκαιριά κι απ' Άγουστο χειμώνας
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Ερμηνεία: Ούτε Μάρτις καλοκαίρι ούτε Άγουστος χειμώνας -
Από να χ' η γειτονιά μου κάλλιο να 'χουν τα παιδιά μου κι από να 'χουν τα παιδιά μου, κάλλιο να 'χ η αφεντιά μου
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από παιδί κι από κουρλό μαθαίνεις την αλήθεια
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από το Θεό και το γείτονα κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από το σκύλλο και το δούλο φαίνετ' η αγάπη του νοικοκύρη
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από το στόμα σου και 'ς του Θεού τ' αυτί
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917) -
Από τον Άϊ – Λάζαρο και 'ς τη Φανερωμένη έχασα τη γαϊδούρα μου μ' αλεύρι φορτωμένη
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)επί ομιλίας ασυναρτήτου κ ανοήτου -
Αρρώστου μούτρα φαίνονται και νηστικού μαγούλες
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Δηλαδή, ότι δεν μπορεί κανείς να προσποιηθή τον ασθενή και τον πτωχόν ή τουναντίον -
Ας είν' ο ήλιος στα βουνά κι ας είν' όθεν κι άν είναι
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Δια της επιτεσμένους -
Αφόηκαμες τήν εκκλησιά, κάμε καί τ' Άγιο δήμα
Πατρικίου, Σταματία Σ. (1917)Συμπλήρωσε τό καλόν πού άρχισες