Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ρεμπέλης, Χαράλαμπος"
-
Σκαλίζοντας σκαλίζοντας η κόττα έβγαλε τα μάτια της
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Πάσα συστηματική και επίμονος παράτασις ή επαναληψις μιας υπόπτου εργασίας θα φέρη ζημίαν εις τον επιμένοντα, εκτός εαν η εργασία είναι καλή -
Σκαλίζοντας, σκαλίζοντας η κόττα έβγαλε τα μάτια της
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Πάσα συστηματική και επίμονος παράταση ή επανάληψις μιάς υπόπτου εργασίας θα φέρη ζημίαν εις τον επιμένοντα, εκτός εάν η εργασία είναι καλή, αλλά και εν τη περιπτώσει ταύτη δέον να έχη τα όριά της. Πάσα υπέρ το δέον παράτασις ... -
Σκουφώνει ξεσκουφώνει
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Λέγεται περί ενός σπατάλου που ζη πάντοτε με χρέη, τα οποία δεν προσπαθεί να εξοφλήση -
Σκουφώνει ξεφουσκώνει
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Λέγεται περί ενός σπατάλου που ζη πάντοτε με χρέη, τα οποία δεν προσπαθεί να εξοφλήση -
Σου λείπ' μάννα, δε σου λείπ' λαγγιόλ'
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Μάνα (η) = τεμάχιον υφάσματος, όπερ κατά τήν κατασκευήν των μαλλίνων εγχωρίων φορεμάτων χρησιμοποιείται εις τό μέρος τό προσαρμοζόμενον κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Τά εκατέρωθεν τής μάννας τμήματα τού φορέματος ... -
Σου λείπ' μάννα, δε σου λείπ' λανγκιόλ'
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Λέγεται εις περιπτώσεις κατά τας οποίας η έλλειψις δεν διορθώνεται, επειδή λείπει τό βασικόν στοιχείον -
Σου πάνει πέντε πέντε
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Η παροιμία αναφέρεται εις ατόλμους και δειλούς ανθρώπους -
Σου παν' πέντε – πέντε
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Η παροιμιώδης φράσις αναφέρεται εις ατόλμους και δειλούς ανθρώπους -
Στην αναβροχιά καλό είν' και το χαλάζι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Λέγεται τότε όταν στην έλλειψη και το ελάχιστον κάτι μας ωφελή -
Στην αναβροχιά καλό είν' και το χαλάζι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Εν καιρώ ελλείψεως και το ελάχιστον, κάτι μας ωφελεί -
Στην καλή τη γίδα κρεμούν κουδούν'
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953) -
Στην καλή τη γίδα κρεμούν κουδούνι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Οι άνθρωποι από φθονον και κακεντρέχειαν είναι επιρρεπείς εις το να συκοφαντούν πρόσωπα ικανά και σημαίνοντα -
Στην καλή τη μηλιά ρίχν'ν το λιθάρ'
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Οι άνθρωποι από φθόνον και κακεντρέχειαν είναι επιρρεπείς εις το να συκοφαντούν πρόσωπα ικανά και σημαίνοντα -
Στην καλή τη μηλιά ρίχνουν το λιθάρι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Οι άνθρωποι από φθονον και κακεντρέχειαν είναι επιρρεπείς εις το να συκοφαντούν πρόσωπα ικανά και σημαίνοντα -
Στο λόγγο τρώ' ο λύκος το γομάρι, στο σπίτι γένετ' η ζημιά
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Δεν έχει ουδεμίαν σχέσιν ο τόπος ες τον οποίον εγένετο μία ζημία εις βάρος μας. Και αν ο τόπος είναι μακράν, η ζημία πάντοτε μας φθάνει -
Στο λόγγο τρώει ο λύκος το γομάρι, στο σπίτι γίνεται η ζημιά
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Δεν έχει ουδεμίαν σχέσιν ο τόπος ες τον οποίον εγένετο μία ζημία εις βάρος μας. Και αν ο τόπος είναι μακράν, η ζημία πάντοτε μας φθάνει -
Στομ πάτο ξουρίζουν το γαμπρό
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Δεν πρέπει να βιαζώμεθα εις τας κρίσεις μας, αλλά να αναμένωμεν και το τέλος της εκβάσεως