Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 623-642 από 702
-
Την κουτσήν αν αφήντς ατήν σο κέγ'ν ατ'ς, γιά ταουλτζήν α παίρ', γιά ζουρνατζήν
(1939)Την κόρη αν την αφήσεις στη διάθεσή της ελεύθερη, θα προτιμήσει να πάρει κανέναν οργανοπαίχτη που να παίζει ή ζουρνά ή τύμπανο. Ενδεικτικό της απειρίας των ξέβγαλτων κοριτσιών, που πρέπει οι γονιοί να τα παραστέκουν και ... -
Την χαμαιλέτεν επήρεν το ποτάμ΄ κ ΄ εσύ το τσακουλτζάκ ΄εραύς
(1931)Το μύλο τον πήρε το ποτάμι κ΄ εσύ γυρεύεις τον φράζτη του χωνιού. Κοτ. Επί του ενδιαφερομένου δια τας ασημάντους λεπτομερείας έργου καταστρεφομένου -
Το γαίμαν νερόν 'κ' ίνεται
(1939)Όμοιο με το : το αίμα νερό δε γίνεται. Για αλληλεγγύη μεταξύ συγγενών έστω και μαλωμένων -
Το γλυκύν η γλώσσα εβγάλ' τ' οφίδ' ασ' σο τρυπίν
(1939)Η γλυκειά γλώσσα κ' οι καλοί τρόποι αφοπλίζουν και τους πιο κακούς και φέρνουν αγαθή μεταβολή στις σχέσεις μεταξύ τους -
Το δίκλοπον το πουλίν ασ' σα δυο ποδάρα πιάσκεται
(1939)Το πονηρό πουλί από τα δυο πόδια πιάνεται -
Το κάστανον εξέβεν ασ' σό τσέπλ'ν – αθε και είπεν; τσου, κι απόθεν εξέβα.
(1939)Το κάστανο βγήκε από το τσόφλι του και είπε: φτού, λ' από που βγήκα. Λέγεται με μυκτηριστική και επιτιμητική διάθεση σε κείνους που ντρέπονται ή ειρωνεύονται την ταπεινή καταγωγή -
Το καπεέτ σαμούρ κιουρκούν πα να εν', κανείνας 'κι φορτούτ' άτο
(1939)Το φταίξιμο και γούνα από ζαρκάδι ναναι, κανένας δεν το φορτώνεται στην πλάτη. Για την προσπάθεια που κάνει ο καθένας να κρύψει η να αρνηθεί και να μη παραδεχθεί σφάλματα και φταιξίματά του -
Το κοτσορήμ' τ' επήρε με, ο χάρος – ι – μ' εκείνο
(1939)Το κουτσόρεμα που με πήρε, αυτό ήταν ο χάρος μου. Το τυχερό μου αυτό ήταν. Ήταν απ' αυτό να πάω, έστω και τιποτένιο. Ο καθένας έχει τους λόγους των ατυχημάτων και τα αίτια των δυστυχημάτων του -
Το λαήν' πολλά φοράς πάει σο πεγάδ', άμα μίαν τσακούται
(1939)Η στάμνα πολλές φορές πάει στη βρύση, αλλά μια φοράα σπάει -
Το λέγω – σε ποίσον και τ' εφτάγω μ' εφτάς
(1939)Παράλληλο με το ευαγγελικό: “Όσα λέγουσιν υμίν ποιείτε κατά δε τα έργα αυτών μη πράττετε”