Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ταρσούλη, Γεωργία"
-
Έκλασε η νύφη, σκόρπισε ο γάμος
Ταρσούλη, Γεωργία (1939) -
Έμαθ' ο μούργος μας γδυμνός και ντρέπεται ντυμένος
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Έπιασα έναν κλέφτη, τον αφήνω, δε μ' αφήνει!
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Έπιασε γαρμπής; Βάστα και να ιδής
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Εις την Κορώνην ο ΝΔ άνεμος διατηρείται επί μακρόν -
Έρχετ' η βροχή πιλάλα
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Έτσι γελούν το γαιδουράκι και του βάζουν σαμαράκι
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Λέγεται ιδίως όταν ξεγελούν ένα παιδάκι και αποτυγχάνουν να κάμη ένα πράγμα, το οποίον αρχικώς δεν ήθελε. Αλλά και επί πάσης άλλης σχετικής περιπτώσεως -
Έφαγες ροδάκινο, κάτσε το βράδυ λιγουλάκι
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Τα ροδάκινα εν Κορώνη έιναι όψιμα και όταν οριμάζουν θεωρείται πως ήρθε ο καιρός ν' αρχίση το νυχτέρι -
Έφτασ' ο πεζός τον καβαλλάρη
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Έχει αφέντης μας αφέντη κι η κυρά μας παραφέντη
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Έχει ο καιρός γυρίσματα κι' ο χρόνος εβδομάδες
Ταρσούλη, Γεωργία (1939) -
Εβγάτε σεις οι πεθαμμένοι, να μπουμε μεις οι ζωντανοί
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Λέγεται εν καιρώ μεγάλης δυστυχίας, πολέμου -
Εγώ στραβώνω και πουλώ κι' εσύ βλέπε κι' αγόραζε
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Είδ' ο σκύλος τη γενιά του κι' αναγάλλιασ' η καρδιά του
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Ειρωνικώς όταν συναντά τους όμοιους ή συγγενείς -
Είπ' η χέστρα της πορδούς: “Κάμε πέρα και βρωμάς”
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Είχε μαζευτεί η Σάρα και η Μάρα και το κακό συναπάντημα
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Δηλαδή πολύς κόσμος και πρόστυχος -
Εμακρύναν η ποδιές μας και κρυφτήκαν οι πομπές μας
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Εμένα, δε με γέννησε μάννα, με γέννησε μανιτάρα
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Λέγεται συνήθως υπό των παραπονουμένων διότι αδικήθησαν ή ελησμονήθησαν έναντι των αδελφών των -
Ευτούνος, αν τον εύρη κανένας γάιδαρος στο δρόμο θα τονε φάη
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Επί φοβουμένων ανύπαρκτον κίνδυνον