Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Η κλωστή από κει που είναι φτενή, κόβεται
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Το κακό προσβάλλει πάντοτε το αδύνατο μέρος -
Η κόρη μ' έγνεσ' ενα αδράχτι, - άδραχτος μαλάδραχτος, - η νύφη μ' τέσσερα κουτσόδραχτα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Η κόρη της ακαμάτρα, έκανε ένα αδράχτι και το έλεγε μεγάλο άδραχτι, η νύφη της, προκομένη, έγνεσε τέσσερα τάβρε μικρά κουτσόδραχτα -
Η κότα έκανε τ' αβγό ή τ' αβγό την κότα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Μη χάνεις την ώρα σου για πράγματα που ποτέ δε θα τα μάθεις. -
Η κοιλιά παραθύρια δεν έχει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο νοικοκύρης να μη ξοδεύη μόνο στο φαγί, να εξοικονομ΄ξ και για τ' άλλα του έξοδα -
Η κοιλιά του παίζει ταμπουρά
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Πεινά πολύ, το στομάχι του είναι άδειο -
Η μάννα μ΄ να κάνη πίττα, άμα νάχ΄ αλεύρι και βούτυρο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Τι να κάνει ο ικανός αν του λείπουν τα μέσα -
Η μάννα της κι η μάννα μου, σ' ένα ηλιακό άπλωναν τα ρούχα τους
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ειρωνικά όταν ήθελαν να πουν ότι δεν είχαν καμμιά συγγένεια αναμεταξύ τους -
Η μάννα χρυσό πάπλωμα και τα σκεπάζει όλα, κ' η πεθερά ξέσκεπο καλάθι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Η μητέρα σκεπάζει και κρύβει όλα τα ελαττώματα της κόρης και η πεθερά τα ξεσκεπάζει και τα βγάζει στη μέση -
Η μέλισσα απ΄ το μέλι δε φεύγει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Δεν αφίνει κανείς το καλό να πάγη στο χειρότερο -
Η μέρα τρέχει σα νερό κ' οι μήνες σα διαβάτες
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956) -
Η μύτη του να πέση, δε θα σκύψη να την πάρη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τους περήφανους, που περπατούν κορδωμένοι -
Η νύφη μ' να γεννάη σαν τον κόσμο, κ' η κόρη μ' εύκολα σαν τη κότα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Η νύφη γέννησε σαν το κόσμο κ' ήτανε καλά, η κόρη σαν την κότα και τυφλώθηκε, ξέχασε που όταν γεννάη η όρνιθα δε βλέπει -
Η νύφη όταν γεννιούντανε, την πεθερά της έμοιαζε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Η νύφη σε πολλά έμοιαζε την πεθερά της -
Η νύχτα γεννά επίσκοπο κι' η αυγή μητροπολίτη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Από κεί που δεν περιμένεις τίποτε, σε έρχεται ένα καλό -
Η ξαναζεσταμένη μαντζάνα είναι σαν την δευτεροπαντρειά
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Είναι σπάνιο να επιτύχη ο δευτεροπαντρεμένος -
Η όξω θύρα, να μη σε ξέρ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Να μη ξέρη ο πλαγινός πως περνάς στο σπίτι σου -
Η όρνιθα πίνει νερό κυττάζει και το Θεό
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που αδικεί εκέινον που τον εργάζεται, και θέλει από τον κόπο του πολλά να ωφεληθή, χωρίς να ενδιαφέρεται αν κακαπάθη