Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ."
-
Άθρωπο από γενιά και σκύλλο από μάντρα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Άθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Άι μωρή κακόβροdη αχλάδα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Λέγεται σ' αυτούς που λένε ασυνάρτητα λόγια. Κακόβροντη αχλάδα είναι άγρια αχλάδια που ωριμάζουν τον Νοέμβρι και ωριμάζουν άμα θα αρχίση να βρέχη και να βροντά -
Άλλ' άν τα κάδια του λαού τζι' άλλα του κουκουβκιάου
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Ηλιάδου Ηρώ (1960)Συλλ. Μαθήτρια Ηλιάδου Ηρώ τάξις Α2 Ελλ. Γυμν. Πεδουλά -
Άλλ' άν τα κάδκια του λαού τζι' άλλα του κουκκουφκιάου
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Άλλα 'ν' τα γράμματα κι' άλλος ο νούς
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Άλλα μελετούν τα ζώα κι άλλα μελετά ο ζευγάς
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)Λέγεται γιά υποθέσεις πού άλλα σχεδιάζομεν να κάμωμεν και άλλα γίνονται. Σοφία Δημ. Καζάλου, ετών 72 δημοτ. Κατάγεται από το χωρίον Χριστός -
Άμα πάρης άντρα ακόμη κ' ένα κακό, τι να κάμης θα τον υπομείνης
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Έφχιο=όφις -
Άναψε κερί, να βρής το λύχνο
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Άντε βάλε γέρο ράσα και τα νιάτα σου περάσα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Άντρας σαραντισμένος πύργος θεμελιωμένος. Γυναίκα σαραντισμένη συκιά ξερριζωμένη
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958) -
Άρατα θέματα, κουκκιά μαγερεμένα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Σ' αυτούς που λένε άλλα αντ' άλλων -
Άσπρος τοίχος χαρτήν τους πελλούς
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Άφταστος ο νους, διπλός ο κόπος
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Αδκειανός παπάς θάφκει τζιαι ζωντανούς
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960) -
Αϊ συ! Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; Ο ένας από πίσω από τον άλλο
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Καμμιά φορά όταν κανείς θέλη να κάμη τίποτας και δεν μπορεί να το κατορθώση όπως πρέπει να γίνη η δουλειά, ο άλλος για να γελάση του λέει την παροιμία -
Ακαμάτρες κ' οι λωλές, έχουν τσί μοίρες τσί καλές
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959) -
Αλλού τ' αβγά και τα πουλλιά κι' αλλού τα κακνακίσματα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Κακνανίσματα = κοκκόρισμα των πουλιών. Όταν κάνη ο ένας τον κόπο κι άλλος παίρνει την αμοιβή