Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Είχα τα πάχη μου, είχα τα κάλλη μου
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο παχουλός σκεπάζει ασχήμιες, που όταν αδυνατίση φαίνονται -
Εις τα πάντα είναι νόμος, εις τα μάτια όχι όμως. Κ΄ εις αυτά υπάρχει νόμος, όταν βλέπουν παρανόμως
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956) -
Εκατό ξυλιές σε ξένη ράχη, τίποτε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Κανείς δεν καταλαβαίνει τον πόνο του άλλου -
Ελεύθερος προξενητής για λόγου του γυρεύει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Σε άγαμο προξενητή, που όταν ήθελε να κάμη σ' άλλον προξενειές, θύμιζε πως και αυτός είναι ελεύθερος για να του βρούνε νύφη, ή και ως μεσάζων φρόντιζε περισσότερο για το συμφέρον του, παρά για κείνον που θα φρόντιζε -
Ελιές θέλεις; ελιές σε δίν' ο Θεός
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο Θεός δίδει κατά τις επιθυμίες του καθενός -
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμε(ν)
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Εν τω άδη ούκ έστι μετάνοια
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Σε ανάγκη αλλάζουν τα πράγματα -
Επίσκοπε του Δαμαλά χωρίς νου, χωρίς μυαλά. Τα μικρά δεν ήθελες ; τα μεγάλα γύρευες ; τράβα γέρο διάβολε κιούνε και τον παίδαρο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Για κείνους που γυρεύοντας τα μεγάλα έχαναν και τα μικρά -
Εργάζεσθε και μη αμαρτάνετε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Ευχή γονέων έπαρε και στο βουνό ανέβα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: 'Εχε την ευχή των γονέων σου και όπου θέλεις πήγαινε -
Εφτάψυχος σαν την γάτα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που έχει μεγάλη αντοχή, λένε πως η γάτα έχει επτά ψυχές -
Ζήσε Μάη, να φας τριφύλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Να περιμένης πράγματα αβέβαια και μακρινά -
Ζήσε μαυρέ μ', να γίνη το Μάη το τριφύλι να γιάνης
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Τα πράγματα που υπόσχουνταν να γίνουν αργότερα, οπότε και δεν θα ωφελούσαν -
Ζήσε σύντεκνε, να γίνε τα δαμάσκηνα, να φας, να γιάνης
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Παρηγοριές αόριστες -
Ζουν οι γάτες, ζουν οι σκύλοι, ζη κι ο ποντικός στη τρύπα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ζωή τυραννισμένη, που περνά μια δυστυχισμένη -
Ζωντανός θάνατος
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Ο άρρωστος ούτε γιανίσκει, ούτε πεθαίνει κι ο δυστυχής τυραννιέται, γι' αυτόν λένε πως είναι ζωντανός θάνατος