Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Είναι του διαβόλου κάλτσα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Άνθρωπος πονηρός, που πολλά διανοείται -
Είντ' αφρίζεις και ξαφρίζεις, τον παρά μ' έδωσα θα σε φάγω
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Κάποιος πήγε ν' αγοράση τυρί και τον έδωσαν σαπούνι, το τρώγει και αυτό αφρίζει. Τότε ο αγοραστής είπε, “είντ' αφρίζεις και ξαφρίζεις; τον παρά μ' έδωσα” και τόφαγε. Από τότε απόμεινε η παροιμία, όταν αναγκάζεται ... -
Είπ' ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν κανείς αποδίδη εις ένα ελαττώματα, που τα έχει ο ίδιος σε μεγαλύτερο βαθμό -
Είπον και ελάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Είχ' η μηλιά ένα μήλο και κείνο έλαχε σκουλ΄κιάρικο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τους γονείς που έχουν ένα παιδί και κείνο ασθενικό και αδύνατο -
Είχα τα πάχη μου, είχα τα κάλλη μου
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο παχουλός σκεπάζει ασχήμιες, που όταν αδυνατίση φαίνονται -
Εις τα πάντα είναι νόμος, εις τα μάτια όχι όμως. Κ΄ εις αυτά υπάρχει νόμος, όταν βλέπουν παρανόμως
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956) -
Εκατό ξυλιές σε ξένη ράχη, τίποτε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Κανείς δεν καταλαβαίνει τον πόνο του άλλου -
Ελεύθερος προξενητής για λόγου του γυρεύει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Σε άγαμο προξενητή, που όταν ήθελε να κάμη σ' άλλον προξενειές, θύμιζε πως και αυτός είναι ελεύθερος για να του βρούνε νύφη, ή και ως μεσάζων φρόντιζε περισσότερο για το συμφέρον του, παρά για κείνον που θα φρόντιζε -
Ελιές θέλεις; ελιές σε δίν' ο Θεός
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο Θεός δίδει κατά τις επιθυμίες του καθενός -
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμε(ν)
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Εν τω άδη ούκ έστι μετάνοια
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Σε ανάγκη αλλάζουν τα πράγματα -
Επίσκοπε του Δαμαλά χωρίς νου, χωρίς μυαλά. Τα μικρά δεν ήθελες ; τα μεγάλα γύρευες ; τράβα γέρο διάβολε κιούνε και τον παίδαρο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Για κείνους που γυρεύοντας τα μεγάλα έχαναν και τα μικρά -
Εργάζεσθε και μη αμαρτάνετε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Ευχή γονέων έπαρε και στο βουνό ανέβα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: 'Εχε την ευχή των γονέων σου και όπου θέλεις πήγαινε -
Εφτάψυχος σαν την γάτα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που έχει μεγάλη αντοχή, λένε πως η γάτα έχει επτά ψυχές