Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ."
-
Πλειά 'ν οι μέρες, παρά τα λουκάνικα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πλειά πολύ ψωμί τρέγεται με το μέλι, παρά με το ξίδι
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πότε 'πρόκοψ' η κερά μας; Τ' άγιου Λαζάρου το σπερνό
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πότε σκά η οργή του Θεού; Όντε δα δή την αράπισσα μουργτωμένη
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Μουργτωμένη = να φορή φερετζέ, για να κρύβεται το πρόσωπό της -
Ποιός σου 'βγαλε τ' αμάτι σουι; Ο αδερφός μου. Αι, γιακονά ΄ναι τσα βαθειά βγαρμένο
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ποιος ήκαμε το φόνο; Όποιος ήδωκε το μαντάτο
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ποιος ήφαε το μέλι; Ξω, μέλισσα, ξω !
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ποιος θα παινέση το γαμπρό; Η νύφη, αν είναι και στραβός
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ποιος σε ξει και ξέσαι;
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Ερμηνεία: Επί αναμιγνυομένων εις ξένας υποθέσεις -
Πολλές που πέφτουν οι ξυλιές, απάνω σ' έναν κώλο!
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ποτέ κιανείς απ' άθρωπο καλό να μην ορπίζη, κι ανέ το λάβη και ποτέ, ο Θιός τονε φωτίζει
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Που θαρρευτή του κάφκον τζη, πομένει δίχως άντρα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πουλιά 'σαν και πετάξανε τα μου 'χες μιλημένα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πρασόφυλλο πρασόφυλλο ήφανα το πανί μου, και έχω και τον άντρα μου και δεν πονεί ψυχή μου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Εκ του μύθου, που αναγράφεται εις την συλλογήν -
Πριχού να δής τον ήλιο, θα δής το γείτονά σου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Προς τα γένεια πάει ο δίσκος
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Πρωΐ 'δενε των ασκιανάδατου, μα να τη δη και μεσημέρι!
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Επί φαντασμένων ατόμων. Γνωστόν ότι η σκιά του ανθρώπου το πρωί είναι μεγάλη -
Πως ξέρει τον κόσμο; Ωσάν τον απατό μου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)