Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή"
-
Δε μ' έσωνεν η κατάρα του ονιού (μου) μόνου 'χω και του πεθερού (μου)
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε μ' έσωνεν η κατάρα του ονιού (μου) μόνου μέβρηκε gαι του πεθερού (μου)
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε μ' έσωνεν η κατάρα ττση πεθεράς (μου) μόνου μέβρηκε gαι τω bεθερικώ (μου)
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε μ' εσώνα dα δικά μου, μόνο 'χω και τα πατρονικά μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν εκτός από τις δικές σου έγνοιες, τις δικές σου δουλειές, τους δικούς σου περισπασμούς και καημούς, σου τυχαίνουν και ξένοι -
Δε μ' εσώνα dα δικά μου, μόνο 'χω και του 'ειτόνου μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε με κόφτει 'ια το bάτσο, αλλά 'ια το 'ιατί
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Δηλαδή δεν ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, αλλά η αιτία -
Δε με κόφτει πως επέρασεν ο ποdικός απουπάνω στο μουστάκι μου, μόνου πουκαμε μονοπάτι
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε με σώνου dα δικά μου, μόνο 'χω και τση πεθεράς μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δε με σώνου dα δικά μου, μόνο 'χω και τση πεθεράς μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1931) -
Δε νοά να μοιράση δυο αδάρ άχερα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται για το άπειρο, τον ανίκανο -
Δε νοά να μοιράση δυο αδάρ' άχερα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)Παλιομοιραστή ηύρες να σας το μοιράση το πράμα, δε νοά να μοιράση δυπ αδάρ' (γαϊδάρων) άχερα -
Δε νοάς και συ καμένε να μοιράσης δυό αδάρ' άχερα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1926) -
Δε σε γνοιάζει μα 'χω ω ράματα ια τη ούνα σου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)Ράματα = κορδόνια, ούνα = γούνα -
Δε φεύγει απού μέσ' στα μάθια μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)Δεν ξεχνώ. Όλο θαρρώ πως βλέπω -
δέκα παιδιά ναχη ένας γονιός τα βγάνει πέρα, ενώ το έρημο 'ονιό δε bορούνε να τονε συdηρήσουνε τα δέκα παιδιά
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δέν είν' αβγό, μόνου τόκαμεν η κόττα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν δυό άνθρωποι λένε τό ίδιο πράγμα καί ο ένας απ' αυτούς τό διατυπώνει έτσι, ώστε νά νομίζη, ότι είναι διαφορετικό. Π.χ. “Μ' αρρωστημένη είσαι; - Όχι. Μιάν ανεκάτωση νοιώθω καί μέ πονεί κι' η κεφαλή μου. - Δέν ... -
Δέν είν' αβγό, μόνου τόκαμεν η όρνιθα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν δυό άνθρωποι λένε τό ίδιο πράγμα καί ο ένας απ' αυτούς τό διατυπώνει έτσι, ώστε νά νομίζη, ότι είναι διαφορετικό. Π.χ. “Μ' αρρωστημένη είσαι; - Όχι. Μιάν ανεκάτωση νοιώθω καί μέ πονεί κι' η κεφαλή μου. - Δέν ...