Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Απ' αγκάθιν βγαίνει ρόδουν κι' απού ρόδουν βγαίν' αγκάθιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Απ' όξου κούκλα κι απού μέσα πανούκλα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ανάλογον το των αρχαίων: Καλή μεν όψις εν δε δειλαίαι φρένες -
Απ' τ' αυτίν κή 'ς του δάσκαλουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν πρέπει να βραδύνη η τιμωρία του πταίσαντος, αλλ' έστω αυτή άμεσος -
Απ' τα μιάλα τα καζάνια απόμειναν μόνουν τα κλούπια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Κλούπια=λαβές, Ερμηνεία: Ελάχιστα κι' ανάξια λόγου υπολείμματα έμειναν από την μεγάλην περιουσίαν -
Απ' τα σύκα 'ς τα σταφύλια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τα εφήμερα και πρόσκαιρα πράγματα -
Απ' το 'να μου αυτίν ιμπαίνει κι απού τ' άλλουν μου βγαίνει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ουδεμίαν δίδω προσοχήν εις τα λεγόμενα, τα λησμονώ αμέσως.Και οι αρχαίοι “Τα μεν πολλά των λεχθέντων τω μεν δεξιώ τοιν ώτοιν ηκροασάμην,θάτερον δε παραχρήμα εξερρύη” Αρισταίν. -
Απ' του Μάρτην καλοκαίριν κ' απ' τουν Αύγουστουν χειμώναν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Απλούνι τα πόδια σου κατά του πάπλουμά σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη εκτίθεσαι εις απερισκεπτους δαπάνας. Αι δαπάναι σου έστρωσαν ανάλογοι προς τα εισοδήματα σου -
Από θιού κι απ' αφιντιάς
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Απόμεινα 'ς τους πέντι δρόμους
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγει ο στερηθείς συγγενών και φίλων -
Απόν πέτραν σι λιθάριν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Από της μιας δυσχέρειας εις την άλλην. “Από της Σκύλλης εις την Χάρυβδιν” -
Απορριξιμιόν καράβιν σ' ααθού λιμνιώναν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους ανικάνους ή τους ατυχήσαντας και τυχόντας γενναίας τυχός προστασίας. “Δέδοται άγρα και τους κακούς” -
Απου πεινα ψουμιά θουρά κι όπου λιμάσσει πήττις. Κι απου ΄νιν αξιπόλυτους παπουτσια με τις μύτες
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Απου σιανόν πουτάμιν μακρυά τα ρούχα σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο κρυψίνους, ο ύπουλος είναι πάντοτε επικίνδυνος και αφείλεις να τον αποφεύγης -
Απού 'νιν όξου απ΄του χουρόν πουλλά τραβούδια ξέρει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Ο μη μετέχων έργου τινός, μακρόθεν δε μόνον παρακολουθείν κρίνει και επικρίνει ακωλύτως και κατά το δοκούν -
Απού βρουχήν κι απού θάνατον να μην αραθυμάς
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν πρέπει ν' ανυπομονή τις ούτε δια την βροχήν, ούτε δια τον θάνατον και η μεν και ο δε επέρχονται πολλάκις απρόοπτως και καθήν στιγμήν ουδέν εμαρτύρει την επέλευσίν των -
Απού κει που πηδά η κατσίκα πηδά κη του κατσικάκιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οι μικροί ακολουθούν το παράδειγμα των μεγαλυτέρων και εις τους λόγους και εις τας πράξεις -
Απού λουλλόν και μεθυσμένον μαθθαίνεις την αλήθεια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οί αρχαίοι έλεγον : “Εν οινώ αλήθεια, και οίνος και παίδες αλήθεια, και τα εν τη καρδία του νήφοντος εν τη γλωττή του μεθύοντος” Και ο Θεοτόκριτος (ΚΘ1) “ Οίνος, ω φίλε παί, λέγεται και αλάθεια κάμμες χρή μεθύοντας αλαθίας ... -
Απού που κή πάς κη πάσα τα μαρούλια με τα πράσσα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν είναι πάντες όμοιοι και μη παράβασθε τα μη επιδεκτικά παραβαλής -
Απού τα βουνά τουν ηκατέβασαν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Λέγεται δια τον άξεστον και αγροίκον