Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φάβης, Β."
-
Ακριβά πούλειε τσαί δίτσαια μέτρα [............. ζύγιαζε]
Φάβης, Β. (1908) -
Αλί που τόχει η τέμπλα του και κατεβάζει ψέρα=Mata vel adulta mala aegre corriguntur
Φάβης, Β. (1908)Ταύτην την έννοιαν έχει και παρ' ημίν -
Αλί σε τσείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστή τσαι γόνατα να δράμη
Φάβης, Β. (1908)Δυστυχώς είναι εκείνος όστις δεν έχει ιδίας δυνάμεις, ίνα δι' αυτών κατισχύση των δυσχερειών, προς ως εκάστοτε παλαίει -
Αλλού βροντάει το νερό τσ' αλλού αλέθ' ο μύλος
Φάβης, Β. (1908)Η παροιμία αυτή λέγεται περί πράξεως ης το αποτέλεσμα απροσδοκήτως σημβαίνει εν άλλω τόπω -
Αλλού καλόγηρος τσ' αλλού τα ράσα του
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού με τρίβγεις, γούμενε, τσ' αλλού 'χου γω τον πόνο
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού τ' όνειρο τσ' αλλού το θάμα
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού τα κακαρίσματα τσ' αλλού γεννούν οι κόττες
Φάβης, Β. (1908)Παρ' ημίν εφ' ης έννοιας και η: αλλού βροντάει το νερό τσ' αλλού αλέθ' ο μύλος ή: αλλού τ' όνειρο τσ' αλλού το θάμα -
Αν είχε άντρα τσαί παιδιά θα ντα 'φην έρημα
Φάβης, Β. (1908)Ειρωνική επιφώνησις, όταν τις μικρόν κακόν πάθη όλως ανάξιον λόγου, οίου, όταν ακάνθιον εισωρήση εις την χείρα κ.λ.π -
Αν πάη ο Μάρτης βροχιανός τσ' ο Μάρτης μία τσαι φίνα αξίζει το λαφόπουλο μαζί με τη λαφίνα
Φάβης, Β. (1908)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Από τα ψες το δειληνό λείπ' άντρας μου στο μύλο για πέστε μου, γειτώνισσες, να παντρευτώ ή να μείνω
Φάβης, Β. (1908)Γελοιαστικόν δίστιχον περί γυναικός διεφθαρμένης και ουχί φιλάνδρους -
Ασκημέ μου τσαί καλέ μου, τι θα πρωτοφάμε βράδι; - Ομορφέ μου τσαί καλέ μου, τι σκατά θα φάμε βράδι;
Φάβης, Β. (1908)Η εκλογή του ανδρός ή της γυναικός δεν πρέπει να γίνηται επι τη βάσει του ευειδούς αυτής, αλλά της οικονομικής ευεξίας -
Βέλλει τα σκυλιά στην αγγάρια
Φάβης, Β. (1908)Λέγεται περί των οκνηρών ''δεν αδειάζει βέλλει τα σκυλιά στην αγγάρια'' -
Γειά νάχη που μ' ανάβαλε γλυκά που με θυμήθητσαί κουφαμός που μ' άκουτσε τσαί δεν απηλογήθη
Φάβης, Β. (1908)Τούτο λέγει ο πτερνιζόμενος, όταν ουδείς των παρισταμένων αντιφωνή το “γειά σου”. Κατά δημώδη δοξασίαν ο πταρμός δηλοί ότι μηνμονεύει του πτερνιζομένου ευμενή τις αυτή υπό νυγμού της φάρρυγος, λέγει δ' ο βήσσαν “ποιός τάχα ... -
Γεναίτσε που χορεύγετε τους άντρες που τους έχετε; -Ρακί τους εποτίσαμε, τσαί τους αποτσοιμήσαμε
Φάβης, Β. (1908)Γελοιαστικόν ποίημα περί της πονηρίας των γυναικών -
Δε δρώνει τ' αυτί του 'πο τέτοια
Φάβης, Β. (1908)Όταν τις αδιαφορής ή περιφρονητικώς διάκειται προς πράγματα τινα, άτινα άλλους, μάλλον ευαίσθητους ή φιλοτιμώτερους θα ελύπουν. -
Δεν εφανήσανε σαν της λαμπρής τ' αυγά
Φάβης, Β. (1908)Το δεν εφάνησαν σημαίνει ενταύθα ούδ' επί μικρόν διετηρήθησαν, ήτοι άμα φανέντα εδαπανήθησαν