Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Χουρμουζιάδης, Κ."
-
Άλλος αρέσ' το bαπά, κι άλλος τ bαπαδιά
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ο καθείς με την όρεξίν του. 140, 113 -
Άλλος έφαγε τα βράβλα κι άλλος ξνίζεται
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των φθονερών των θλιβομένων διά την ευτυχίαν των άλλων -
Άλλος λέγι το μακρύ τ', άλλος το κοdό τ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί διχογνωμίας, οπότε συζητούν χωρίς να καταπείση ο είς τον άλλον -
Άλλος στά πρώτα τ, κι άλλος στά υστερνά τ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ο κοπιάζων εν τή νεότητι απολαμβάνει κατά το γήρας ή άλλος γεννάται πλούσιος και πεθαίνει πτωχός και άλλος γεννάται πτωχός και πεθαίνει πλούσιος. 119 -
Άλλος φταίει κι' άλλος βρίσκι το bελά τ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των αδίκως πασχόντων ή τιμωρουμένων -
Άμα πάς στ Πόλι θα σε φλήσ' ο αράψ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Αδύνατον ν΄ αποφύγης το κακόν εφόσον δεν βαδίζεις την ευθείαν οδόν -
Άμα στράψ' , θα bουb'νιξ κι όλας!
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των παραπονούμενων δια τα αποτελέσματα της φιλονεικίας των -
Άμα τεdώϊς πολύ το σκοινί, θα κοπή
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Μη καταφεύγεις εις άκρα, αλλά προτίμησον συμβιβαστικήν τινα λύσιν -
Άναψε στο διάβολο κερί, ως να περάις το γιοφύρ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Κολάκευσον τον φαύλον ισχυρόν, έως ου παρέλθη ο κίνδυνος -
Άνθρωπος αγράμματος, ξύλον απελέκητον
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Εις τας αρχάς του παρελθόντος αιώνος, όταν ο παππάς ήταν και διδάσκαλος του χωριού, το πρώτον μάθημα που εδιδάσκοντο οι μαθηταί ήτο το εξής: Άρξον χείρ μου αγαθή, γράψον γράμματα καλά. Μη δαρθής και παιδευθής, κ΄εις τον ... -
Άπιαστος κλέφτς, καθάριος νοικοκύρς
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί πονηρών τιμωμένων ως αγαθών ανθρώπων διότι κατορθώνουν ν' αποκρύπτουν τας αδικίας των -
Άρατε, πήρατε, κ'ακιά μαγερεμένα!
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί αταξίας, κατά τας επισήμους εορτάς, όταν γυρίζουν με τα σχίνα της εκκλησίας -
Άρατε, πήρατε, κ'κιά μαγερεμένα
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941) -
Άσπρο χαρτί, μαύρα γράμματα
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των αγνοούντων το περιεχόμενον δικαστικής αποφάσεως -
Αβράκωτε καλόγερε, πάρ' τη γάτα χόρευε ή Ζάκατε καλόγερε
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Σκώμμα παιδικόν, ως το προηγούμενον, λεγόμενον εις άρρεν παιδίον