Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστόδουλος, Χ."
-
Το μεροκάματομ μεροφάωτο
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Το σκυλλdόσου στο σκυλλdοσσου θ θα πάη
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Στα συνοικέσια μεταξύ ομοίων στα ελαττώματα -
Το συρμό θωρείς και το φειρ ρωτάς;
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ολοφάνερο πράμα. Συρμός, ο=σημάδι που γίνεται με τη διάβαση, όταν συρθή κάτι -
Το ψάριμ που το κεφάλι βρωμίζει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τογ Γεννάρην γκόψε κλήμαν γκαι τον Άουστο σταφύλλι
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τολ λdωλλdόν γκι αν ερμηνέβγεις κρύοσ σίδεροδ δουλέβγεις
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τολ λωλλόν ερμηνέβγεις, τοθ θεό βλαστημάς
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Άδικα προσπαθείς, θα βρης το μπελά σου -
Τομ Μάρτη ξύλα φύλαε μην γκάψης τα μπαλλdούκκια σου
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τομ Μαγ γάδαρομ μημ πάρης και τηλ Λαμπρήγ γυναίκα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τον άνθρωπον απού γενιά 'γκαι σκύλλον απού μάντρα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Εκλόγη στο συνοίκεσιο -
Τον αδιάντροπον άνθρωπο μ ποδιαντρά που τον γκαί συ
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τον κακόν γκεφάλι παιδέβγκει το κορμί
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Του άνθρωπον απού γενιάν γκαί σκύλλdον απού μούτρα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Εκλογή γαμπρού ή νύφης