Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος"
-
Κεί που βρέξ' μαυρίζ
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΌ,τι είναι ολοφάνερο δε μπορεί να κρυφτή και να φανερωθή -
Κείνον δεν τουν θέλουν στο χωριό, κι αυτός του παπά του σπίτ' ρουτάει
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια τους αυθαδείς και αδιάκριτους -
Κείνος που δε θέλ' να καμτσουρίσνα τη γυναίκα τ' δεν πηγαίν' στη χαρά
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΜη δίνεις αφορμή σα δε θέλεις να σε πειράζουν. Στη χαρά (γάμο), όπου πηγαίνει κόσμος πολύς μπορεί τη γυναίκα σου να την κοιτάξουν με μάτι πρόστυχο και να της κάμουν και νόημα ερωτικό -
Κείνος που κυνηγά πολλοί λαγοί χάν' και το έναν να
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓι' αυτους που κυνηγούν πολλές δουλιές και σε καμμιά δεν προκόβουν -
Κείνος που νεκατών' το μέλ', γλύφ' τα δαχτύλια τ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΠάντα δεν είναι δυνατό να μείνει αδιάφθορος, ένας που ανακατώνεται με τον παρά και σε δουλιές με χρήματα -
Κείνος που πονεί, γαϊδουρινα φωναζ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΜόνον εκεόνος που έχει τον πόνο κλαίει και φωναζει. Οι άλλοι περναν αδιάφοροι -
Κεφάλ' δίχως φροντίδες στο μποστάν' φυτρών
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που καυχιώνται πως δεν έχουν φροντίδες, πως τίποτε δεν τους μέλει από τα δύσκολα της ζωής. Τέτοια κεφάλια αδιάφορα φυτρώνουν στα μποστάνια, είναι τα καρπούζια και τα πεπόνια -
Κι 'συ θα προυκόψ', όταν θα δγιώ του φτίμ' χωρίς γυαλί
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΔηλαδή καμιά φορά -
Κι εσύ με τους δώδεκα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΔώδεκα είναι αυτοί που κάνουν το συμβούλιο το κοινοτικό “η δωδεκάδα”. Δηλ. Και σύ ισιμετράς τον εαυτό σου με τους εξέχοντας -
Κι ο σκύλος ξεχειμωνιάζ', μη η πέτσα τ' το ξαίρ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που περνούν τις δυσκολίες με υπομονή, μα που μόνο αυτοί το ξαίρουν πόσο τους κουράζει -
Κλαίει ο διάβολος τα παιδιά τ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνον που δε ξαίρει να τραγουδεί και σέρνει τη φωνή του σαν να κλαίει -
Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κτ οι παντρεμένες
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια κείνους που άδικα παραπονούνται για την τύχη τους -
Κλαίνε τα ρούχα για κορμί και το κορμί για ρούχα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια πράγματα ασυμβίβαστα και αταίριαστα -
Κόμ' γάλα μυρίζ' το στόμα τ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΛέγεται για μικρά παιδιά που δε λογαριάζεται η γνώμη τους ή που πρέπει οι πράξεις τους να κριθούν με επιείκια για την ηλικία τους -
Κόμα δεν κάθ' σε στο γαδούρ' κουνά τα ποδάρια τ'
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΓια τον ανυπόμονο σε κάθε δουλειά, που φαντάζεται από προτήτερα επιτυχίες και κέρδη στις δουλειές του που δεν τις άρχησε ακόμα. -
Κοντά στο ξηρό καίητι κι του χλωρό
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΕρμηνεία: Για κείνους, που άδικα παθαίνουν εξ' αιτίας άλλων -
Κοντός ψαλμός αλληλούϊα
Παπαχριστοδούλου, ΠολύδωροςΦράση που δείχνει τη διάθεση του λέγοντος νάναι σύντομος