Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστόδουλος, Χ."
-
Το καρφί βγκάλλ(d)ει άλλ(d)ον γκαρφί
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ο ασυμβίβαστος διορθώνεται με τη βία -
Το λλαόμ πιάννουν τομ με τον αραπά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κάθε δουλειά θα 'ρθή με τον καιρό σιγά σιγά -
Το μεροκάματομ μεροφάωτο
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Το σκυλλdόσου στο σκυλλdοσσου θ θα πάη
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Στα συνοικέσια μεταξύ ομοίων στα ελαττώματα -
Το συρμό θωρείς και το φειρ ρωτάς;
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ολοφάνερο πράμα. Συρμός, ο=σημάδι που γίνεται με τη διάβαση, όταν συρθή κάτι -
Το ψάριμ που το κεφάλι βρωμίζει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τογ Γεννάρην γκόψε κλήμαν γκαι τον Άουστο σταφύλλι
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τολ λdωλλdόν γκι αν ερμηνέβγεις κρύοσ σίδεροδ δουλέβγεις
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τολ λωλλόν ερμηνέβγεις, τοθ θεό βλαστημάς
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Άδικα προσπαθείς, θα βρης το μπελά σου -
Τομ Μάρτη ξύλα φύλαε μην γκάψης τα μπαλλdούκκια σου
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τομ Μαγ γάδαρομ μημ πάρης και τηλ Λαμπρήγ γυναίκα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Τον άνθρωπον απού γενιά 'γκαι σκύλλον απού μάντρα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Εκλόγη στο συνοίκεσιο -
Τον αδιάντροπον άνθρωπο μ ποδιαντρά που τον γκαί συ
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)