Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Δεληγιάννης, Βασίλης"
-
Το σκύλο π' θα στείλις με το ζόρ' στα πρόβατα, τι δουλειά θα σε ποίσ'!
Δεληγιάννης, Βασίλης (1938)Δια της βίας τίποτε δεν κατορθούται -
Το ψάρ' απ' το κιοφάλι βρωμά
Δεληγιάννης, Βασίλης (1938)Το κακό παράδειγμα δίδεται από τους ανωτέρους -
Τόνα βώδ' τάλλου βουβάλ'
Δεληγιάννης, ΒασίληςΛέγεται σκωπτικά για τ' αν'αρμοστα κι ασυμβίβαστα. Η φράση παρμένη από το ζευγάρωμα στο ζυγό βωδιού και βουβαλιού -
Τόσον τουν φτάν' η μάμα τ' (ή η κούτρα τ')
Δεληγιάννης, ΒασίληςΤόσο του φτάνει η γνώση του. Δε μπορεί να σκεφτή ώριμα και μοιάζει σαν παιδί -
Του γδί του γδουχιέρ', κι τούν κόπανου στου χιέρ
Δεληγιάννης, ΒασίληςΓια κείνους που επιμένουν στα ίδια, και για τους πεισματάρηδες. -
Τουν παλιόβουδου κι κουδούν να τουν κριμάσεις πάλι παλιόβουδους
Δεληγιάννης, ΒασίληςΔε μπορούμε με πρόσθετα και τεχνητά μέσα ν' αναπληρώσωμε τα ελαττώματά μας -
Τριλλές τα κερδαίνουν γνωστικοί τα τρών
Δεληγιάννης, ΒασίληςΓια τους φιλάργυρους που θησαυρίζουν, για να τα φάν άλλοι. -
Τσ' νύχτας τα καμώματα τα βλέπ' η μέρα και γιλάει
Δεληγιάννης, Βασίλης -
Τσάκσενα τ' βυτίνα το μέλι
Δεληγιάννης, Βασίλης (1938)Λέγεται δια τας νεάνιδας, που διά πρώτην φορά βλέπουν τα καταμηνια των -
Φουνάζ' ο κλέφτης να φοβηθή ου νοικοκύρς
Δεληγιάννης, ΒασίληςΓια κείνους που ζητούν με ψευτοεπιχειρήματα ν' αποσκεπάσουν τις μπομπές τους -
Φουχτές έφαγαν και μπαρούτια βγάζουν
Δεληγιάννης, ΒασίληςΛέγεται για κείνους που ποτέ τους δεν είναι προσηνείς, αλλά πάντοτε θυμωμένοι και αγροίκοι και βρίζουν και τους ευεργέτας τους