Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 23-42 από 47
-
Κάθε πετεινός στην κοπριάν του εν παλληκάριν
(1956)Έκαστος εις το ιδικόν του περιβάλλον έχει παραπάνω αέρα -
Κάθε πράμαν στον τζιαιρόν του τζι' ο κολιός τον 'Αουστον
(1956)Λέγεται ως υπενθύμισις δια τους ανθρώπους, οίτινες ζητούν κάτι παράκαιρο -
Κάτσε γάρε μεν εψοφήσης ώστι να βκή το νιόν κριθάριν
(1956)Λέγεται όταν ζητούμεν από κάπιον να περιμένη δια κάτι επί μακρόν χρονικόν διάστημα -
Κατά που σου κάμνουν κάμνε τζιαι κατζίαν μεν κρατάς
(1956)Απόδιδε τοις ανθρώποις τα ίσα, χωρίς να αισθάνεσαι δι' αυτούς κακίαν -
Κουκκούλιν να μεν κάμης, πουκάμισον εν κάμνεις
(1956)Κουκκούλιν = το βαμνίκιον του μεταξωσκόληκος -
Μήτε αρκοντιά κληρονομιά, μήτε τ' οφφίτσιον πάντα
(1956)Τα πράγματα πάντοτε μεταβάλλονται, ουδέποτε μένουν σταθερά -
Ξεπετσισμένος κουρκονιάς τον άλλον κατατρέSHει
(1956)Λέγεται δι όσους προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από ανθρώπους που όπως αυτοί δεν έχουν τίποτε -
Ο ανάλατος εσάστην τζι ο αρμυρός επετάχτην
(1956)Εστάσην=φτειάχτηκε (το γ' ενικόν έχει σχεδόν πάντοτε ν εις το τέλος εξισούμενον με το α΄προσωπο ωρισμένων χρόνων) -
Ο μακρύς εσάστην τζι ο κοντός επετάχτην
(1956)Πρέπει να είμεθα προνοητικοί εις τας διαφόρους ενεργείας μας -
Όποιος έSHιει έγνοιαν ας γυρέβκει κτένια
(1956)Όποιος έχει ανάγκη από κάτι πρέπει να φροντίση να το ανεύρη -
Όποιος παπάς λουτουρκά σε δκυό εκκλησίες της μιας γελά της
(1956)Το αυτό ως και το προηγούμενον, δηλ. Το της Γραφής “Ουδής δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν” Λουτουρκα = λειτουργώ, δκυό = δυό, γελά = ξεγελώ, αδικώ -
Οκνιάρης γάδαρος εις το ανήφορο κλάνει
(1956)Το οκνηρό γαιδούρι εις τον ανήφορο πορδίζει. Εν προκειμένω λέγεται δια τους ανθρώπους που βαρυούνται να κάμουν μιαν δουλειάν και το ρίχνουν εις την κουβέντα, το καλαμπούρι ή το τραγούδι για να περάση η ώρα και ν' αποφύγουν αυτήν -
Οκνιάρης γάδαρος εν πάντα βαριγομαρκάρης
(1956)Το οκνηρό γαιδούρι είναι πάντοτε βαριφορτωμένο. Εν προκειμένω ισχύει και δια τους ανθρώπους -
Στων αμαρτωλών την χώραν ο Θεός τον Μάϊ βρέχει
(1956)Την λένε οι Καριώτες επιδή την βροχή του Μάϊ την θεωρούνε πολύ επιζημία