Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Αρμένικη βίζιτα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Επίσκεψις μακρά, οπότε και οχληρή στο νοικοκύρη -
Αρραβώνιασες, έβαλες μια ποδιά, πάντρευσες, έβαλες δύο ποδιές
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τις μητέρες, που και όταν πάντρευαν τα παιδιά τους, οι φροντίδες περίσσευαν -
Ας βάλη το κόσκινο
Σταμούλη – Σαραντή, ΕλπινίκηΌταν ένας προφασίζουνταν ότι δεν κάμνει κάτι, γιατί ντρέπεται -
Ας με λένε βοϊβοντίνα κι' ας ψοφώ από την πείνα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τις ξιπασμένες, που προτιμούσαν εμφάνιση με στερήσεις από την ήσυχη και νοικοκυρεμένη ζωή -
Ας μη με πατούν την ουρά μ', να μη δείχνω τα νύχια μ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ας μη με πειράζουν για να μη και γω αγριεύω -
Ας πάγη και το παλιάμπελο
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για να γιορτάσουμε και ευχαριστηθούμε, ας ξοδεύουμε και τις λίγες οικονομίες -
Ας πιη ξίδι, να ξεκακιώση
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν ένας θύμωνε με κάποιον και αυτός δε σκοτίζουνταν για το θυμό του -
Ασυλόγιστο κεφάλι μόνε στον κασάπη πρέπει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Ο άνθρωπος πρέπει πάντοτε να σκέπτεται -
Αυτά δε σχίζουν 'μολογιές
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Με τα λίγα που δίνει, δεν εξοφλούνται τα χρέη -
Αυτά που με λές είναι αλαμπουρνέζικα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Λόγια χωρίς νόημα και ανόητα -
Αυτά τα λένε στον κλήδονα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Είναι λόγια που τα λέγουν για να περάσουν την ώρα -
Αυτή η βρύση που ξεράθηκε, θάλθη καιρός να τρέξη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Με την υπομονή όλα διορθώνονται -
Αυτός είναι ανεμόμυλος
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Αλλάζει γρήγορα γνώμη, σαν του ανεμόμυλου το σεκπό, που ολόκληρος με τα φτερά γυρίζει κατά τον αγέρα που φυσά -
Αυτός κλέφτει και της Παναγιάς τα μάτια
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Είναι πολύ τολμηρός κλέφτης -
Αυτός μετάνοιωσε που γεννήθηκε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Άνθρωπος που βαριέται να κουνηθή, βαριέται να μιλήση -
Αυτός σε πουλεί και σ' αγοράζει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που μπορεί να σε γελάση και σε πείση να κάνης ό,τι αυτός θέλει -
Αφού κλέψ'νε τ' άλογο, ύστερα κλούνε την πόρτα
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τον απρονόητο που δεν λαμβάνει εγκαίρως τις προφυλάξεις αλλά μετά το πάθημα