Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ξανθουδίδης, Στέφανος Α."
-
Όσον απέχουσίν ανατολαί από δυσμών
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όψεσθε εις ον νυν εκεντάτε
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όψονται εις ον εξεκέντησαν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οι δόξες είναι αστραπές πού φέγγου μά πετούσι κ' εις ανοιγοσφάλισμα των ομματιώ σκορπούσι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Οι δόξες είναι αστραπές πού φέγγου μά πετούσι κ' εις ανοιγοσφάλισμα των ομματιώ σκορπούσι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθεια
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οι μαννάδες της ήσανε γυναίκες
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οπ' ανέμισης τίποτας καλό σιμά αποστρέφου και λύκο και πραματευτή τα πόδια ντως το θρέφου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Οτί το νερό πάγει και ο άμμος μεινίσκει, τουτέστιν οι ξένοι θέλουν πάγειν και οι τοπικοί θέλουν μείνειν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ού γαρ εστί ο ου φανερόν γενήσεται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ούδ' ο τροχός δεν έχει εξά, ως θέλει να γυρίση, τη γνώσι και την αρετή ποτέ να κατελύση
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α.Ριμάδα Βελισαρίου Γ' στ. 912-913. -
Ούκ ειμί ικανός κόψας λύσαι τον ιμάντα των υποδημάτων αυτού
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ούκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι ου το σκάνδαλον έρχεται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουαί υμίν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουκ οίδα υμάς
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οψές επήραν οι αγερανοί την κούνιαν του
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)