Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ξανθουδίδης, Στέφανος Α."
-
Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο τροχός εσχόλασε και το σχοινί εσώθη
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμονται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όμοιος τον όμοιον αγαπά
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όνου μόδου = Ogni modo = Εκών άκων
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όντεν ειναι βγιά, βάστα το γαμπά σου, κι όντε βρέχη, ξάσου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όποιος δε χτιμά τ' άσπρα του, άσπρο δε στεριώνει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όποιος δε χτιμά τ' άσπρα του, άσπρο δεν έχει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όπου βία πρόκειται εκεί νόμου μετάθεσις γίνεται καί αν ήναι και δυναστικώς
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)Λεόντ. Μαχαιρά, Χρονικόν, Σαθά Β', σελ. 362 -
Όσες χτυπούν το πέταλο ανυφαντούδες είναι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)Πέταλο του εργαστηρίου, πεταλιά: το κτύπημα του πετάλου κατά την ύφανσιν -
Όσον απέχουσίν ανατολαί από δυσμών
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όψεσθε εις ον νυν εκεντάτε
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όψονται εις ον εξεκέντησαν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οι δόξες είναι αστραπές πού φέγγου μά πετούσι κ' εις ανοιγοσφάλισμα των ομματιώ σκορπούσι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Οι δόξες είναι αστραπές πού φέγγου μά πετούσι κ' εις ανοιγοσφάλισμα των ομματιώ σκορπούσι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθεια
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)