Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστόδουλος, Χ."
-
Ό,τι πάρη η νύφφη που παστόν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κάθε πράγμα το παίρνει κανείς στην κατάλληλη στιγμή, αργότερα όχι -
Ό,τι πάρη η νύφφη που παστού
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για κείνους που ζητούν κάτι ύστερα από τη συμφωνία -
Όλις στοδ δέρνου δεκαοχτώ και δεν τοδ δέρνει ο νους του
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τους απερίσκεπτους -
Όμορφέ μου τι να φάμεν γκι άσκημέ μου φέρ' α φάμε
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Προτιμότερος στα συνοικέσια ο άσχημος και εργατικός παρά ο ωραίος και οκνηρός -
Όποιος δε θ' θέλει καρπούς στα καμπαναρgιά 'εν νεβαίννει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όποιος θέλει ησυχία προσέχει τες συναναστροφές του -
Όποιος δεφ φοήθη του Μάρτη τοβ βοριά, τ' Απρίλλdη την νοτιά και του Μα τημ πείναμ με τοθ θεόν εφφοάται
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Όποιος κάθεται κάμνει μνιάλην γκεφάλην, όποιος γυρίζει κάμνει μνιάλην γκοιλιά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ερμηνεία: Όποιος γυρίζει, βρίσκει και τρώγει, έχει επιτυχίες -
Όποιος νακατώννεται με τα πίττυρα, οι χοίροι τομ μουίζουν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κακή συναναστροφή -
Όπου κράσσουμ πολλdοι πετεινοί ργκίζει να ξημερώση
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όπου ανεκατεύονται πολλοί δεν τελειώνουν τη δουλειά εύκολα -
Όπου περνα η κατσίκα περνα και το κατσικάκι
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τις κόρες που πέρνουν τα ελαττώματα της μάνας -
Οι γεναίκες έχου λλίον ναι γ΄κά μακριά μαλλιά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Οι λωλλdοί τσαμπάλια φορούν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Οι τρελλοί φαίνονται από τες ανοησίες τους -
Οι πολλdοί στα μακκαρούνια γλάφτου
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Δηλαδή οι πολλοί τελειώνουν την εργασία γρήγορα, ώστε δε ζημιώνουν, βλάφτουν μόνο στα μακαρόνια, τρώνε πολλά -
Ολίς στον όπου καρτερεί στα ξένα να δειπνήση
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Οπού πονεί στογ γιατρό πάει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κάθε ένας φροντίζει για κείνο που τον ενδιαφέρει -
Ούλα του γάμου ανάποδα κι η νύφφη γγαστρωμένη
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όταν έρχωνται ανάποδα οι δουλειές -
Ούλλdα τα δέντρα θθίζουσιν τομ Μάρτην το Απρίλλdη κι η σκύλλdα η αμυγδαλιά θθίζει που τογ Γεννάρη
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Ούλλον τον νουν εσπείραν τον γκαι που φταξεν επήρε, και που δεν έφταξεν γκουννίμ μηδ' είχεμ μηδ' επήρε
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τους απερίσκεπτους