Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπαχριστόδουλος, Χ."
-
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πούχει τες πέντε γνώμες μιαν εβρέχει, μιαχ χιονίζει μιαν τον ήλιο σηλιβανίζει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Ο μιάλος σκύλλdος τον μικρόν εν τον δίννει κόκκαλο
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Το δίκαιο του ισχυροτέρου -
Ο μουχλούζης με το τ ταμαχκιάρην εύκολα ταιριάζουν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ο κακοπληρωτής και ο πλεονέκτης ταιριάζουν στα παζάρια, επειδή ο ένας υπόσχεται πολλά και ο άλλος ζητά πολλά -
Ο νάχας κι ο νάβρας ήταν αδέρφια
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Σε υποσχέσεις που λεν: ας είχα, αν εύρισκα, θα σου'δινα -
Ο ξεβράκωτος κώλος άμαβ βάλη βράκαν εξεσπίεται
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τους νεόπολουτους και κείνους που βλέπουν έξαφνα την ευτυχία και αλαζονεύονται -
Ο παπάς παπάδ δε θέλει και ο διάκος άλλο διάκο
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ερμηνεία: Φιλονικίες συναδέλφων -
Ό,τι πάρη η νύφφη που παστόν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κάθε πράγμα το παίρνει κανείς στην κατάλληλη στιγμή, αργότερα όχι -
Ό,τι πάρη η νύφφη που παστού
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για κείνους που ζητούν κάτι ύστερα από τη συμφωνία -
Όλις στοδ δέρνου δεκαοχτώ και δεν τοδ δέρνει ο νους του
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τους απερίσκεπτους -
Όμορφέ μου τι να φάμεν γκι άσκημέ μου φέρ' α φάμε
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Προτιμότερος στα συνοικέσια ο άσχημος και εργατικός παρά ο ωραίος και οκνηρός -
Όποιος δε θ' θέλει καρπούς στα καμπαναρgιά 'εν νεβαίννει
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όποιος θέλει ησυχία προσέχει τες συναναστροφές του -
Όποιος δεφ φοήθη του Μάρτη τοβ βοριά, τ' Απρίλλdη την νοτιά και του Μα τημ πείναμ με τοθ θεόν εφφοάται
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Όποιος κάθεται κάμνει μνιάλην γκεφάλην, όποιος γυρίζει κάμνει μνιάλην γκοιλιά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ερμηνεία: Όποιος γυρίζει, βρίσκει και τρώγει, έχει επιτυχίες -
Όποιος νακατώννεται με τα πίττυρα, οι χοίροι τομ μουίζουν
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κακή συναναστροφή -
Όπου κράσσουμ πολλdοι πετεινοί ργκίζει να ξημερώση
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όπου ανεκατεύονται πολλοί δεν τελειώνουν τη δουλειά εύκολα -
Όπου περνα η κατσίκα περνα και το κατσικάκι
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για τις κόρες που πέρνουν τα ελαττώματα της μάνας -
Οι γεναίκες έχου λλίον ναι γ΄κά μακριά μαλλιά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)