Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σχινάς, Ορέστης Δ."
-
Ένας κατόπ 'ς τουν άλλουν, σαν τις τυφλοί 'ς τουν άδη
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έπιασά ναν κλέφτ, τουν αφήνου, δε μ' αφήν', τουν διώχνου, δε φεύγει
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έρρηξι τή σαϊττα κί κρέμασι του δουξάρ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έσκισ' η γη τουν χαντάκουσι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έτς γιαλούν του γαϊδουρούδ κι του βάζουν σαμαρούδ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έφαγι κουλουκύθια κι δεν ακούει
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έχ' κι άσπρα γέλοια, έχ' κι μαύρα γέλοια
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Έχ' τη μύγα 'ς του σκιάδ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των ενόχων των πτοουμένων και εκ του ελαχίστου υπαινιγμού -
Έχουμι δουλειές μί φούντις
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Εγγυητής και πληρωτής
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Είδ' η αλιπού τουν κώλου τς, κί θάρσι ήταν γιαράς
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Επί των λαταπληττομένων και εκ των ελαχίστων εναντιοτήτων της τύχης και μεγαλοποιούντων αυτάς. Γιάρας = λ. Τούρκικη = πληγή -
Είδις γέρουντα τριλλό; το χ' απού τα νιάτα τ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Είνι αλαφρός απ' τα μυαλά
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Επίσης ο ανοήτος λέγεται και “αλαφρουκάνταρου” παραβαλλόμενος προς ζυγόν σταθμίζοντα ελλιπώς -
Είνι για τον Άη 'Αντών'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Είνι για του διάβουλου πισκέσ'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Είνι για του σκοινί κι για του παλούκ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)