Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Χουρμουζιάδης, Κ."
-
Δε bροσκυνάμε κατρουμένες ποδιές
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Όταν αρνηθούν να μας δανείσουν τι, ή μας φέρονται υπερηφάνως -
Δε gατούρησε ςτο πγάδ;
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί των αποκλεισμένων από παιγνίδι ή διασκέδασιν -
Δε βράζ με το ζμί τ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των αναμιγνυομένων εις ξένας υποθέσεις, η κατηγορούντων άλλους -
Δε γρικάει να βγαίν' τα μάτια
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των υποκρινομένων ότι γνωρίζουν τα άγνωστα αυτοίς -
Δε είμαι γλιάρς, είμαι παραπονιάρς
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί των παραπονουμένων διά την κατάστασιν των -
Δε είναι τς αράδας τ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Είναι άλλης κοινωνικής τάξεως. Λέγεται επί των επιθυμούντων να συζευχθούν πρόσωπον ανωτέρας ή κατωτέρας κοινωνικής τάξεως -
Δε με νοιάζ π πέθαν' ο άdραζι μ, μόνε τι τζγάπ θα δώκω το gοσμο
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των εχώντων ν' απαντήσουν εις τους περιέργους φίλους των δια τας ζημίας τας οποίας έχουν υποστή και βαρυνομένων να διηγούνται τα παθήματά των -
Δε μύρσα το δάχλο μ
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί των παραπονουμένων ότι δεν εκάναμε εκείνο που επεθυμούσαν, αν και δεν μας το είπαν -
Δε πατεί στ γης
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί χαιρόντων εις άκρον και υπερηφανευομένων, δια τας επιτυχίας των -
Δε σε είπαμε τ μύτ σ στραβή
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί δυσαρεστημένων, άνευ αποχρώντος λόγου -
Δέ θέλι τ' αλλνού το τοσονά
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Δέν καταδέχεται να κλέψη το παραμικρόν. 145, 117 -
Δεν bατώ σε σάπιο σανίδ'
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Ερμηνεία: Επί των μεγάλης περισκέψεως ενεργούντων -
Δεν d' αλωνίζνε τ' αυγά
Χουρμουζιάδης, Κ. (1941)Επί των μη θελόντων να συμμορφωθούν προς τα διατυπώσεις των κανονισμών, ή τας συνηθείας του τόπου