Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φάβης, Β."
-
Τούς άλλους κατακρένομε, την καμπούρα μας δέ λέπομε
Φάβης, Β. (1908)Ελέγχομεν και επιτιμώμεν τοίς αλλοτρίοις βίοις, τυφλώττομεν δέ περί τους ημετέρους -
Τρεις που μ' έχεις, τρεις που σ' έχου, Αύγουστος, Αυγουσταρέλλος τσαι της Παναγίας ο μήνας, δικό μας είν' το παιδί
Φάβης, Β. (1908)Γυνή τις έτεκε το τέταρτον μήνα από του γάμου αυτής. Επειδή δε ο ανήρ εμέμφεται αυτήν ότι εξ άλλου ανδρός εκύει, εκείνη αποδεικνύδυσα ότι εννέα μήνες παρήλθον αφ' ότου αγένετο σύζυγος αυτου, συναγει το συμπέρασμα “δικό μας ... -
Τσ' από τον άντρα μαύρη 'μαι, τσ' απ' το θεό χλωμή 'μαι τσ' από τη δόλια πεθερά βαργεστημένη είμαι
Φάβης, Β. (1908)Περί γυναικός κακοδαιμονοήσης εν τω οίκω -
Τσ' η κοσσινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες
Φάβης, Β. (1908) -
Τσαι μεν' τσαί του παιδιού μου, τσ' άντρας μου στην πόρτα στέτσει
Φάβης, Β. (1908)Νοείται το ρ. Δώσε πρβλ. Πολ. Εν λ. Δίνω Αρ. 35 -
Τσει που θα με φάη η αλωπού, κάλλιο να με φάη ο λύκος
Φάβης, Β. (1908)Το πάσχειν υπό ισυρού τινός ανεκτότερον είναι ή το πάσχειν υπό δειλού και πονηρού -
Των πρώμια σπορά την ευλόησε ο θεός, την έψιμη των εκάλεσεν η χρονιά.
Φάβης, Β. (1918)