Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Πολυτεχνίτης κ' ερημοσπίτης
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που ξέρει πολλές τέχνες, μα προκοπή δεν έχει -
Ποντικός να πέσ', θα σπάση τη μούρη τ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Τη μούρη τ' ή τη μύτη τ' -
Ποτήρι νερό δε σε δίνει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Τόσο φιλάργυρος που και το νερό φιλαργυρεύεται -
Που να σε πάρ' η οργή
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν ήθελαν ν' αποφύγουν να πουν ένα βαρύτερο λόγο -
Που πάτε έρμα ; Να ρημάξουμε κι΄αλλού
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ερμηνεία: Για ένα που απέκτησε περιουσία με αδικίες και άρχιζε να την χάνη -
Που φύγωμεν, αμαρτωλοί;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη -
Πού στο διάβολο πήγε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Ερμηνεία: Ένας πήγαινε κάπου για μια δουλειά και πολύ αργούσε να έλθη -
Πούλ΄σα την κάππα μ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Είχα τόσο μεγάλη ανάγκη, που πούλησα ακόμα και το σκέπασμα που σκεπάζομαι -
Πουλεί το γάϊδαρο για μητροπολίτη
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Άνθρωπος απατεών, που γελά τον αγοραστή και πουλεί το μηδαμινό για πολύτιμο -
Πουλιά με το στόμα να πιάν΄ η γυναίκα, πάλι δεν προφθαίνει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Της γυναίκας η δουλειά πόσο βαρειά ήταν τα περασμένα -
Πουλιά να πιάνης με το στόμα, πάλε δε θα τον ευχαριστήσηγς
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τον αχάριστο και ιδιότροπο εργοδότη που όσο άξιος και προκομμένος να είναι ο εργάτης του, αυτός ποτέ δεν μένει ευχαριστημένος -
Πρόστυχο άνθρωπο, κι' άγιο λείψανο αν γίνη, μη τον προσκυνήσης
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο πρόστυχος και σε μεγάλα αξιώματα ν' ανέβη, πάλι πρόστυχος θα είναι -
Προσκυνημένο κεφάλι σπαθί δεν το κόβει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Το σκλάβο που έρριχνε το κεφάλι και προσκυνούσε τον τουρκο, δεν τον έκοφτε το σπαθί του -
Προφάσεις εν αμαρτίαις
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Δικαιολογείται όταν δεν κάνη ένα τι που έπρεπε -
Πρώιμο πουλί, πρώιμα λαλεί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όποιος αρχίζει νωρίς τις δουλειές του, εγκαιρως τις τελειώνει -
Πώς έμεινε εννιά μήνες στην κοιλιά της μάννας του;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που δεν έχει καθόλου υπομονή -
Πώς θαρρείς τον άλλονα; Σάν τον εαυτό μ'
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956) -
Πώς θωρείς τον άλλονε; σαν τον εαυτό σου
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Ο κακός νομίζει τους άλλους κακούς και ο καλός καλούς και πολλές φορές την παθαίνει -
Πως παν οι πεθαμένοι στον Άδη; Βλέποντας ο ένας τον άλλον
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Οι άνθρωποι μιμούνται και ο ένας πηγαίνει πίσω απο τον άλλον