Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη"
-
Πο ποιό χωριό είσαι ; Απ΄ το χωριό της γυναίκας μου
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο άντρας αφοσιώνεται περισσότερο στους συγγενείς της γυναίκας του, ως και στο χωριό της, αν τύχη και είναι από άλλο χωριό -
Πο που είσαι κλωναράκι; Από κείνο το δεντράκι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για τον γιο ή την κόρη που έχουν συνήθειες του πατέρα ή της μητέρας -
Πότ' ο Γιάννης δε μπορεί, πότ' ο κώλος του πονεί
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα φιλάσθενο, που όλο έχει κάτι -
Πόταξε κ' η Νιάδα στάρι, κ' η Καβάρνα κριθάρι
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Νιάδα, Καβάρνα = Χωριά άγονα στην παραλία της Μαύρης Θάλασσας -
Πότε πίττα με τυρί, πότε πίττα μοναχή
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Μόνος στο σπίτι του περνα όπως είναι -
Πότε πίττα μέ τυρί, πότε πίττα μοναχή
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Για τον πτωχό που στερούνταν και περνούσε όπως, όπως -
Πότε πρόκοψ' η καημένη; Το Σαββάτο που σημαίνει
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Λέγουνταν για την ακατάστατη και τεμπέλα, που όλη την εβδομάδα κάθουνταν και το Σάββατο όταν χτυπουσε η καμπάνα του Εσπερινού, σκώνουνταν βιαστικά να καθαρίση το σπίτι της και κάνη τα Σαββατιανα -
Ποιός έβγαλε το μάτ' σ'; Ο αδερφός μου. Γι' αυτό είναι τόσο βαθειά
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Οι οικογενειακές έχθρες ήσαν πολύ σκληρές, ευτυχώς πολή σπάνιες -
Ποιός έχασε τη ντροπή, να την εύρ' αυτός;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Για ένα που δε ντρέπεται να κάνη αυτά που κάνει -
Ποιός έχασε τη στόχαση να την βρής εσύ
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Άνθρωπος χωρίς μυαλό και διάκριση -
Ποιός είδε το Θεό και δε το φοβήθκε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)Όταν ένας αγρίευε κι έκαμνε στον άλλον σκληρές παρατηρήσεις -
Ποιός κλέβει και μαρτυράει;
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Κανείς δεν ομολογεί την κακή πράξη που έκαμε -
Ποιος βάζει το δάχτυλό τ΄ στο μέλι και δε θα γλύψ' το δάχτυλό τ';
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Ο καθείς ωφελείται όταν του δοθή ηευκαιρία -
Ποιος νουνός και ποιος κουμπάρος
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Όταν πολλοί μοιράζουνταν ένα μικρό πράγμα, τότε τι θα έμνησκε στον καθένα; -
Ποιος παινεύει τη νύφη μας; Η τσιμπλού η μάννα της
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Οι γονείς πάντα παινεύουν τα παιδιά τους και παραβλέπουν τα ελαττώματά τους -
Πολλοί θα το διούν και λίγοι θα το καταλάβ'νε
Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)Λέγουνταν για μικρό λάθος, που γίνουνταν σε ράψιμο, κέντημα ή νταντέλλα