Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Νίτσος, Νικόλαος"
-
Το μεγάλο να τον βάζης μπροστά στο δρόμο και πίσω στη δουλειά
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Συμβουλή ότι πρέπει οι ηλικιωμένοι χάριν τιμής να προπορεύωνται, άλλ΄ ως προς τας εργασίας να επιβαρύνωνται ολιγώτερον των νεωτέρων -
Το πουλάει ο νοικοκύρης κι' ο τελάλης δεν το δίνει!
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Λέγεται περί ακαιρου και απροσδιονύσου επεμβάσεως εις αλλοτρίας υποθέσεις -
Το πρώϊμο πουλί λαλεί, το όψιμο τσιουρίζει
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Προς δήλωσιν ότι τα επικαιρως και εγκαιρως γενόμενα προκόπτουσι και ευοδούνται, ενώ τα αντιθέτως γινόμενα αποβαίνουν ελαττωματικά -
Τον έβαλε στον ίσκιο
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται περί των παρεχόντων εις τινα τα μέσα της εύζωϊας και εύμαρείας, περί των καθιστώντων εύτυχή και αναπαυτικόν τον βίον τινός. Ενίοτε γίνεται χρήσις της φράσ, και ειρωνικώς -
Τον έπλασε το σκαφίδι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται περί ανθρώπου εστερημένου των πάντων, πεινώντος -
Τον έχει κατσιούλα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Έχει επάνω του τον σατανάν. Είνε περιεσφιγμένος υπό του διαβόλου, είνε επικατάρατος -
Τον Μάρτη βάλ' εργάτη, ας τον κι' ας ψειρίζεται!
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Του διακονιάρη το σακκούλι αδειανό ποτέ δε μένει
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των αναιδώς και επιμόνως απαιτητικών, οίτινες ούτω κατορθώνουσι πάντοτε να μη στερώνται των προς τον βίων επιτηδείων -
Του λείπει η μάννα, δεν του λείπει λανγκιόλι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται περί τών εις μέγαν βαθμόν ανοηταινόντων -
Του τα είπα από ράμμα σε βελόνι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των λεπτομερέστατα εκτιθέντων τι, επί των επιπληττόντων και μεμφομένων μετά περισσής σφοδρότητος -
Τρώγω τα σίδερα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Καταβάλλω υπερανθρώπους προσπαθείας, κοπιάζω υπερμέτρως προς επιτυχίαν σκοπου τινος -
Τρώει βακούφικο
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των καχεκτικών και ασθενικών. Προήλθεν η παροιμία εκ της θρησκευτικής πεποιθήσεως ότι οι καταχρώμενοι Εκκλησιαστικά ή Μοναστηριακά χρήματα και εισοδήματα και αποζώντες εξ αυτών προκαλούσιν εφ' εαυτούς την θείαν οργήν, ... -
Χωριό με δώδεκα σπίτια και με δέκα τρείς γερόντους
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται περί των διενέξεων και διχογνωμοσύνης επί κοιντικών υποθέσεων εκάστου υποστηρίζοντος ιδίαν γνώμην εκ πείσματος. Πρόκειται περί του πατρογονικού ελαττώματος του κομματισμού και της εν πάσιν αρχομανίας του έλληνος, ...