Πλοήγηση Παροιμίες ανά Λήμμα "γένεια"
Αποτελέσματα 102-121 από 238
-
Ο παπάς πρώτα τα γένεια του βλογάει
(1907) -
Ο παπάς πρωτοβλογάει τα γένεια του
(1956) -
Ο παπάς τα γένεια του πρωτοβλογάει
(1952)Αυτό φαίνεται έτσι, επειδή, όταν ευλογή τον κόσμο ο παπάς, ακουμπάει το χέρι του πάνω στα γένεια του. Έπειτα είπανε επίσης: Ο χριστός πρωτοβλόγησε τα γένεια του -
Ο Χ'στός πρώτα βλόητσε τα γένεια του
(1943) -
Ο Χριστόν π΄ρωτα τ' εκεινού τα γένεια ευλόγησεν και π' εκεί τα ξένα
(1874)Ο Χριστός πρώτον τα εαυτού ευλόγησε γένεια είτα τα ξένα -
Ο Χριστόν πρώτα τ' εκεινού τα γένα ευλόησεν κ' υστερία τ' αλλωνών
(1931)Ο Χριστός πρώτα τα δικά του γένεια βλόγησε και ύστερα των άλλων -
Ο Χριστός βλόγ' σε πρώτα τα γένεια τ'
Ο καθένας πρώτα για τον εαυτό του φροντίζει κύστερα για τους άλλους. Στην ευλογία το χέρι του παπά υψώνεται κοντά στα γένεια του, που τον δείχνει σαν να βλογά πρώτα τον εαυτό του -
Ο Χριστός ευλόγησε πρώτα τα γένεια του κ' ύστερα τους Αποστόλους
(1892)Ερμηνεία: Έκαστος πρέπει να προτιμά την διευθέτησιν των ιδικών του υποθέσεων