Βούννου, βούννου δουλαππάτζιμ μου να κάμω το νημάτζιμ μου να πα να κατουρήσω βρε λοή

Abstract

Νημάτζιμ μου = παμπάτζιμ μου. Η παροιμία, κατά την παράδοσιν οφείλεται εις το εξής; Κάποτε ένα κορίτσι που έκαμνε την νύχτα “ δουλάππιν “ διέκρινε κάτω από τον σοφά τα ποδάρια ενός κλέπτου. Αντί να φωνάξη ήρχισε να τραγουδά ως άνω, με δυνατήν φωνήν, έως ότου εξυπνήσας ο αδελφός της, ήλθε και ηρώτησε τι συμβαίνει. Αυτή του έδειξε τον κλέπτην και τον εβοήθησε να τον συλλάβη. Η παροιμία λέγεται δι΄όσους περίτρομοι προσπαθούσι να κρύψωσι τον φόβον τους. Υπάρχει όμως και άλλη παράδοσις ( Πεδούλας). Υπήρχε κάποιος Τρίμματος, ανθρωποφάγος. Εις τον Καλαπαναγιώτην μια γυναίκα την ώρα που επλάγιασε είδε κάτω από το στρώμαν της τον τρίμματον και αντί να πλαγιάση εκάθησε πάλιν εις το δουλάππιν της τραγουδούσα δυνατά