Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΖευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή
dc.coverage.spatialΝάξος, Απείρανθος
dc.date.accessioned2015-12-18T16:03:18Z
dc.date.available2015-12-18T16:03:18Z
dc.date.issued1963
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/188608
dc.description.abstractΑπό τον εξής μύθο : Καμμιά βολά, 'λε', ήτονε δυο φίλοι κι επαdρέφτησα, gαί τη bρώτη βραδιά ο ένας, πούκατσε με την 'υναίκα dου να δειπνήση, πάει ο γάτης κι' ανεβαίνει απάνω στο ποδάρι dου και τονε πιάνει και τονε πετά μέσ' στην αυλή και τονε κολλά στο dοίχο. Θωρεί λοιπό η υναίκα, λέει, τα μούτρα, που δείχτ' εούτος είν' άσκημα, κι ήτονε λοιπό σούζα αbρουστά dου. Ότ' ήθε bή, ήτονε ναίσκε κι όεσκε. Ο δε φίλος του λοιπό ήτονε όλο γρίνα με τη 'υναίκα dου. Κι εσυναdήθησα λοιπό οι δυο φίλοι κι ερώτηξεν ο ένας τον άλλο, πως τα πάει με τη 'υναίκα dου. Λέει, πως να τα πάω, λέει , μια 'υναίκα 'χω, πόχει στόμα και μιλιά δεν έχει, κάνει ευτός , πούκαμε dο κόρπο (= κόλπο) του γάτη. Εώ , λέει , η δικιά μου 'ν' όλο γρίνα, κάνει ο άλλος , ότι κάμω μητ' αρέση τση μήτε τίοτα,κι'όλο γκρινιάζομε. Είdα τσ΄ ήκαμες, λε', εσύ τση ύναικα σου; Λέει , μουρέ το τίοτα πούκαμα, λε', είναι, πού το πρώτο βράδυ, πο' παdρέφτημαν, ήρθεν ένας γάτης καί μ' επάτησεν απάνω στο ποδάρι κι' ηπιασά τονε καί τον επέταξα μεσ' στην αυλή κι' εσκότωσα τονε. Λέει, μουρέ, νάθε dό κάμω, λέει, κι' εώ το βράδυ, πόχομεν ένα γάτ' εκεί χάμαι καί μάσε τρώει; Πάει λοιπό το βράδυ και πάει ο γάτης απουκάτω στο τραπέζι και τονε πιάνει και τονε πετά όξω και τονε σκοτώνει , και του κάνει λοιπό η 'ύναικα dου, λέει “ένα bρώτο 'ξίζεν , άdρα μου !” 'Αργα και καλά είναι τώρα να μου κάνης τον άγριο.(Απο ανέκδοτη συλλογή)
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΜια τζ' αρχής ήξιζεν, άdρα μου
dc.typeΠαροιμίεςel
dc.subject.lemmaαξίζω
dc.description.drawerάνθρωπος – απόλωλος
dc.description.drawernumber7
dc.relation.sourceΔιαλεχτής Ζευγώλη – Γλέζου, Παροίμιες από την Απείρανθο της Νάξου, Αθήναι, 1963, σελ. 45, αρ. 2
dc.relation.sourceindexΠαροιμίες από την Απείρανθο της Νάξου
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
dc.coverage.geoname8133697/Νάξος, Απείρανθος


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παροιμίες
    Παροιμία είναι ο σύντομος έμμετρος ή πεζός λόγος, που διατυπώνει παραστατικά και συχνότατα αλληγορικά μια σοφή γνώμη, διαπίστωση ή συμβουλή, που επαναλαμβάνεται στον καθημερινό λόγο, ως επιχείρημα ή παράδειγμα.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές