Να 'δα 'κείνος πούχε τζι δυο 'οι κι' ήττον' ο ένας ζευγάς κι' ο άλλος τσικαλάς...

Abstract

Προ διλήμματος

Από τον ακόλουθο μύθο: Κανένας, λε, ήτονε κι' είχε δυό 'οι, κι' ήτον' ο ένας ζευγάς κι' ο άλλος τσικαλάς, κι' ήτονε, λέει, καμμιάν ημέρα στη βροχή ο καιρός κι' ήλεε τζη 'υναίκας του, λέει: -Τώρα, 'υναίκα, είdα να παρακαλούμε; να βρέξη ή να μη βρέξη; Ά δε βρέξη, χάνεται τόνα μας παιδί, -ο ζευγάς και καλά, πούχαν ανάgη τση βροχής τα σπαρμένα dου-ά βρέξη πάλι, χάνεται τ' άλλο μας παιδί-ο τσικαλάς και καλά, πούχε στο νήλιο τα χρειασίδια, 'ια να στεγνώξουνε να καμινιάση-ότι να μη ξεραθούνε τα χρειασίδια στο νήλιο κι' έbουνε στο καμίνι, 'ίνουdαι χίλια θρύψαλα-”

'οι=γιοί, κανένας=κάποιος, και καλά=δηλαδή, χρειασίδια=πήλινα αγγεία

Βλ. Ιστ. Λεξ. Χειρ. 561, σελ. 7, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη