dc.contributor.author | Παυλίδης, Βασίλειος Π. | |
dc.coverage.spatial | Θεσπρωτία, Παραμυθιά | |
dc.date.accessioned | 2015-12-18T15:58:46Z | |
dc.date.available | 2015-12-18T15:58:46Z | |
dc.date.issued | 1963 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/182998 | |
dc.description.abstract | Τα χωριά αυτά έχουν πολλούς γύφτους, που θεωρούνται κατ' εξοχήν λάγνοι και έκφυλοι. Τα γύρω χωριά, θεωρούν την περιοχή αυτή, ως την πιο έκφυλη του Νομού Ιωαννίνων, με εξαίρεσιν την Βουνοπλαγιά (Ζέλοβα). Το Ζίτσα και Καρίτσα μπαίνει για για ευφωνία, ενώ η παροιμία επεκτείνεται σε όλην την γυφτοκατοικουμένη περιοχή | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Ζίτσα και Καρίτσα, Ψυχή μου Ραδοτόβι, Νάτανε κι' η Ζέλοβα πουτανοχώρι | |
dc.type | Παροιμίες | el |
dc.subject.lemma | Ζίτσα | |
dc.description.drawer | έχω – ζόνα | |
dc.description.drawernumber | 26 | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2740, σελ. 77, αρ. 473, Βασιλείου Π. Παυλίδου, Παραμυθιά, 1963 | |
dc.relation.sourceindex | 2740 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
dc.coverage.geoname | 252941/Θεσπρωτία, Παραμυθιά | |