Πούθεν είσαι γυιέκα μου; 'Ποκεί πούν' η γυναίκα μου

Abstract

Μέ τήν δεσποτική καί απάνθρωπη συμπεριφορά τών γονέων τού παρελθόντος πρός τά τέκνα των, υπέβοσκε μέσα στήν ψυχή τών παιδιών ή τάσις πρός ενεξαρτησίαν καί κρυφήν ανταρσίαν. Επειδή δέ, τίς πρώτες τουλάχιστον ημέρες οι γονείς τής γυναίκας εφέροντο πρός τόν γαμβρό μέ περισσότερη λεπτότητα καί ανθρωπιά από τούς δικούς του γονείς, πού θεωρούσαν (ακόμη καί σήμερον πολλοί έχουν τήν ίδια νοοτροπία) τά παιδιά τους αναφαίρετο κτήμα τους, επί τού οποίου είχον εσαεί δικαιώματα ζωής καί θανάτου, έκαμαν δέ παιδιά διά νά έχουν ανθρώπους υποχρεωμένους νά τούς εξασφαλίσουν καλά γεράματα, ο γαμβρός είλκετο πρός τό συγγενολόϊ τής γυναίκα του. Αι περιποιήσεις τών εκ γυναικός συγγενών, είχον τόν σκοπόν των. Ο άνδρας ήτο ο τρίτος κατά σειράν, απόλυτος κύριος τή νύφης (οι δύο προηγούμενοι εις δικαιώματα ήσαν η πεθερά καί ο πεθερός) ο μόνος δέ πού μπορούσε νά τήν δή ως άνθρωπον καί όχι ως υποζύγιον) πολλοί πάντρευαν τά παιδιά τους, ή μάλλον σχεδόν όλοι πάντρευαν τά παιδιά τους, γιά νά έχουν άμισθο καί άνευ δικαιωμάτων υπάλληλο.) Αι περιποιήσεις απέβλεπαν να βελτιώσουν τήν θέσιν τής νύφης, πού ήτο άνευ δικαιωμάτων δούλα. Διά τήν προτίμησιν τού γαμβρού πρός τό γυναικοσόϊ, ο εκ πατρός συγγενικός κόσμος έβγαλε τήν παραπάνω παροιμία, αποδίδοντας τήν έλξιν ταύτην εις τήν επιρροήν τής γυναικός, αντί τής τυρρανικής συμπεριφοράς τού αρχηγού τής οικογενείας πού ήτο καί ο πραγματικός λόγος. Η δυσφορία διά τήν επιρροήν τών συμπεθέρων στόν γαμβρό, έκαμε τούς συγγενείς του νά αποκαλούν το γυναικοσόϊ του ΚΟΛΟΣΟΪ, εφόσον η συγγένεια εκπορεύεται εκ τών κάτω άκρων. Τήν λέξιν ταύτην μεταχειρίζεται καί ο γαμβρός όταν παληώσει καί αναλάβει τήν αρχηγίαν τής οικογένειάς του. Τότε μεταχειρίζεται καί αυτός τήν λέξιν ταύτην δυσφορών διά τυχόν επεμβάσεις τών συγγενών τής γυναικός του, στίς υποθέσεις τού σπιτιού του. Η παροιμία αυτή σήμερα λέγεται γιά τούς άβουλους πού γυναικοκρατούνται