Σχώρεσέ με Παναγιά μου, ατζαμή γαμπρό μαθαίνω

Abstract

Κατά την γενέτειραν της παροιμίας παράδοσιν, κάποιος γαμβρός ενοστιμεύετο την αρκετά νέαν και ευειδή πεθεράν του. Όθεν εσοφίσθη το εξής: δεν έκαμεν τα δέοντα ως γαμβρός, περιορισθείς εις χαιδολογήματα. Η νύφη προσέφυγε παραπονούμενη εις την μητέρα της, η οποία εζήτησε από τον γαμβρόν τον λόγον της τοιαύτης συμπεριφοράς του. Αυτός εδήλωσε άγνοιαν των καθηκόντων του σ' αυτόν τον τομέα, τελικά δε εζήτησε από την πενθεράν να τον εκπαιδεύση. Κατά την διάρκειαν δε της εκπαιδεύσεως και πρακτικής εξασκήσεως, η πεθερά, ανάσκελα ξαπλωμένη στη γωνιά, είδε αντίκρυ στο εικονοστάσι την Παναγία, που, όπως της φάνηκε, την έβλεπε επιτιμητικά. Δικαιολογουμένη είπε τα παραπάνω. Η παροιμία λέγεται για κείνους που, θέλουν να δικαιολογήσουν τα ελαττώματά των και τα άτοπά των, προσποιούμενοι ότι πιέζονται υπό της ανάγκης